Ból barku podczas próby unoszenia ramienia i osłabienie siły mięśni barku to możliwe objawy uszkodzenia stożka rotatorów. Dowiedz się więcej o przyczynach urazu, najczęściej odczuwanych objawach, a także możliwościach leczenia uszkodzonego pierścienia rotatorów.

Bolący bark to najczęściej zgłaszany przez pacjentów problem w poradni chirurgii barku. Pacjenci najczęściej opisują go jako ból lokalizujący się m.in w tylnej części łopatki czy też 1/3 bliższej kości ramiennej w okolicach przyczepu dalszego ( „końca” ) mięśnia naramiennego. Charakterystyczne jest również nasilanie się dolegliwości przy codziennych czynnościach wykonywanych z ręką ponad głową czy też przy pracy fizycznej oraz promieniowanie bólu zarówno wzdłuż kończyny jak i do szyi. Niepokojącym objawem powinien być przede wszystkim ból nocny, wybudzający ze snu po przekręceniu się na chory bark.

Staw ramienno-łopatkowy nazywany w skrócie stawem ramiennym dzięki specyficznej budowie anatomicznej jest stawem o największym zakresie ruchu w naszym organizmie, a przez to obarczony jest największym ryzykiem niestabilności. Niestabilność często potocznie nazywana jest „zwichnięciem barku” , „wypadnięciem barku”. Trzeba jednak pamiętać, że nie każda forma niestabilności objawia się pełnym zwichnięciem. 

Zespół trzaskającej łopatki (Snapping Scapula Syndrome, SSS) obejmuje patologie struktur kostnych i miękkich okolicy łopatki, które objawiają się bólem, słyszalnymi trzaskami lub uczuciem przeskakiwania łopatki. Objawy występują podczas wykonywania ruchów barkiem oraz unoszenia ramienia ponad głowę. Istotą schorzenia są zmiany strukturalne samej łopatki oraz mięśni leżących między łopatką a tylną ścianą klatki piersiowej w tzw. przestrzeni łopatkowo-żebrowej. Do patologii związanych z zespołem trzaskającej łopatki zalicza się również zapalenie okolicznych kaletek, których rolą jest ułatwienie ślizgu łopatki po tylnej ścianie klatki piersiowej.

Przyczyną schorzenia jest zaburzenie biomechaniki ruchu łopatki oraz przeciążenie tkanek wskutek częstego wykonywania czynności ponad głową. Diagnostyka polega głównie na badaniu czynnościowym kompleksu ramienno-barkowo-łopatkowego oraz analizie badań obrazowych. Leczenie lżejszych postaci trzaskającej łopatki obejmuje rehabilitację, której głównym zadaniem jest poprawa biomechaniki ruchu łopatki. Zmiany strukturalne powodujące konflikt tkanek oraz brak poprawy pomimo prób leczenia zachowawczego stanowi wskazanie do leczenia operacyjnego. Zabieg może być przeprowadzony klasyczną metodą na otwarto jak i mniej inwazyjną metodą artroskopową.

Zespół zatoki stępu (sinus tarsi syndrom) charakteryzuje się przewlekłym bólem na przednio-bocznej stronie stopy, nieco w przód i poniżej kostki bocznej. Główną przyczyną jest niestabilność stawu podskokowego wynikająca z niewydolności więzadeł łączących kość skokową z kością piętową. Najczęściej schorzenie to rozwija się po skręceniu stawu skokowego, często nie w pełni zdiagnozowanego i niedoleczonego. 

Nadmierna ruchomość stawu podskokowego skutkuje podrażnieniem, przewlekłym zapaleniem błony maziowej oraz wtórnym naciekiem tkanki włóknistej do przestrzeni zatoki stępu. Efektem patologicznych zmian jest ból utrudniający chodzenie i bieganie zwłaszcza po nierównym podłożu. 

Martwica chrzęstno-kostna (OCD, osteochondritis dissecans) bloczka kości skokowej to miejscowe uszkodzenie dotyczące chrząstki i warstwy podchrzęstnej kości. OCD bloczka najczęściej stanowi powikłanie skręcenia kostki lub powtarzających się mikrourazów w przebiegu przewlekłej niestabilności mechanicznej stawu skokowego. Dochodzi do lokalnego niedokrwienia i możliwego oddzielenia się fragmentu chrzęstno-kostnego od podłoża. OCD można najbardziej precyzyjnie rozpoznać na rezonansie magnetycznym (MRI) stawu skokowego. Badania MRI są pomocne w określeniu stopnia obrzęku warstwy podchrzęstnej kości, wielkości ubytku oraz identyfikacji oderwanych fragmentów chrzęstno-kostnych tworzących wolne ciała stawowe. Leczenie może być nieoperacyjne lub operacyjne - wybór metody zależy głównie od stopnia zaawansowania OCD, wieku pacjenta oraz jego oczekiwań w zakresie poziomu aktywności. 

W Nowej Ortopedii w Krakowie przeprowadzamy zabiegi operacyjne mające na celu naprawę ubytku i rekonstrukcję chrząstki stawu skokowego. Jeżeli pacjent nie kwalifikuje się do powyższych, stosujemy miniaturowe implanty powierzchniowe Episurf uzupełniające uszkodzony obszar powierzchni stawowej bloczka kości skokowej.