Poniższy tekst przedstawia przykładowy przebieg operacji kompleksowej korekcji deformacji przodostopia wykonanej przez naszego ortopedę dr hab. n. med. Henryka Liszkę. Należy pamiętać, że każdy pacjent, nawet o podobnych objawach, jest zawsze indywidualnie kwalifikowany do wybranych procedur chirurgicznych.
Zapraszamy do przeczytania krótkiej relacji z zabiegu operacyjnego – na końcu artykułu umieszczono zdjęcie z uzyskanym śródoperacyjnie efektem korekcji.
Problem pacjenta - ból przodostopia, paluch koślawy, płaskostopie poprzeczne
Problemem pacjenta była bolesna deformacja koślawa palucha (paluch koślawy, hallux valgus), ból podeszwy przodostopia (metatarsalgia) oraz trudności w noszeniu standardowego obuwia ze względu na znaczne poszerzenie przodostopia.
Jak przebiegała operacja przodostopia?
Usztywnienie stawu śródstopno-paliczkowego palucha
Ze względu na zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe w stawie śródstopno-paliczkowym palucha (I MTP, 1st metatarsophalangeal joint), konieczne było przeprowadzenie artrodezy korekcyjnej czyli usztywnienia stawu palucha w skorygowanym ustawieniu.
-
-
Do finalnej stabilizacji artrodezy dr hab. n. med. Henryk Liszka użył innowacyjnego systemu MaxForce MTP plate (Arthrex) o unikalnym złożonym mechaniźmie kompresji. Optymalny stopień kompresji pomiędzy kośćmi jest wymagany do uzyskania stabilnego zrostu kostnego po operacji.
-
Poza standardowym ekscentrycznym wkręceniem śruby przy krawędzi otworu płytki, system MaxForce pozwala na dodatkową kontrolowaną kompresję wzdłuż osi usztywnianego stawu. Odbywa się to dzięki przyrządowi obsługiwanemu nieco podobnie jak śrubokręt-pokrętło. „Zęby” na płytce oraz zęby na wspomianym przyrządzie są do siebie dopasowane. Gdy ortopeda obraca przyrząd zgodnie z ruchem wskazówek zegara, na zasadzie wzajemnej pracy kół zębatych płytka przesuwa się proksymalnie, zwiększając stopień kompresji. Dzięki temu, według producenta, osiąga się znacznie wyższy stopień kompresji elementów kostnych niż w przypadku zastosowania standardowej płytki.
-
Procedury mające na celu zmniejszenie bólu przodostopia (metatarsalgii) i korekcję palców młotkowatych
Celem kolejnego etapu zabiegu była niwelacja metatarsalgii oraz skorygowanie deformacji młotkowatej palców II-III. Aby odbarczyć stawy śródstopno-paliczkowe ustawione w przeproście oraz znormalizować nacisk podeszwowy pod głowami II i III kości śródstopia, dr Liszka wykonał przezskórną technikę DMMO (distal metatarsal metaphyseal osteotomy) czyli dystalną osteotomię przynasadową. Wykonał również przezskórną korekcję deformacji buniotte V promienia stopy. Procedury te zostały wykonane miniaturowym frezem, metodą małoinwazyjną przez niewielkie punktowe (2-3 mmm) nacięcia skóry, dzięki czemu dr Liszka ograniczył traumatyzację tkanek miękkich do niezbędnego minimum potrzebnego do przeprowadzenia operacji. W efekcie bolesność stopy po operacji będzie mniejsza, a blizny po punktowych nacięciach dużo mniej widoczne niż gdyby procedury te zostały wykonane metodą "na otwarto".
W operacji palców młotkowatych konieczne było wykonanie procedur: tenotomii prostowników II-V, kapsulotomii grzbietowych MTP II-III, kapsulotomii podeszwowych stawów międzypaliczkowych bliższych (PIP), uwolnienia zginacza krótkiego palca II-V (FDB), a także wykonania osteotomii korekcyjnych paliczków bliższych II-III. Procedury te również zostały przeprowadzone przezskórnie metodą małoinwazyjną.
-
Efekty operacji korekcji przodostopia
Dzięki operacji usunięto zaawansowane zmiany zwyrodnieniowe stawu I MTP z jednoczesną korektą deformacji koślawej palucha znacznego stopnia. Uzyskano poprawę kształtu stopy oraz normalizację dystrybucji obciążeń na jej podeszwie. Dla pacjenta oczekiwanym efektem będzie zmniejszenie dolegliwości bólowych związanych z deformacjami palców oraz metatarsalgią. Dodatkowo dajemy pacjentowi możliwość komfortowego noszenia obuwia o standardowej tęgości.
Zwracamy uwagę na fakt, że każdy pacjent jest zawsze indywidualnie kwalifikowany do wybranych procedur chirurgicznych. Każda operacja stopy jest szczegółowo planowana na podstawie objawów zgłaszanych przez pacjenta, badania manualnego stopy przeprowadzonego przez ortopedę w gabinecie lekarskim, analizy wyników badań obrazowych, a także obecności schorzeń przewlekłych, na które dodatkowo cierpi pacjent.
