ZADZWOŃ DO NAS - 12 352 25 25

Operacja stożka rotatorów | Cena: 11500-13000 zł - szycie, naprawa, rekonstrukcja, inne metody leczenia

Stożek rotatorów (pierścień rotatorów) to grupa ścięgien mięśni otaczających głowę kości ramiennej. Odpowiadają one za stabilizację głowy kości ramiennej w panewce łopatki, a także umożliwiają ruchy w stawie ramiennym (m.in. odwodzenie i ruchy rotacyjne) . Stożek rotatorów tworzą: mięsień nadgrzebieniowy, mięsień podgrzebieniowy, mięsień obły mniejszy oraz mięsień podłopatkowy.

Leczenie operacyjne uszkodzeń ścięgien stożka rotatorów obejmuje wiele metod. Ich dobór zależy m.in. od typu i rozległości uszkodzenia, czasu, jaki upłynął od urazu, objawów zgłaszanych przez pacjenta, a także stopnia zaawansowania towarzyszących zmian zwyrodnieniowych stawu ramiennego. 

Umów wizytę u ortopedy specjalizującego się w operacji stożka rotatorów barku w naszym szpitalu

Wybierz lekarza z listy i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25

dr n.med. Hubert Laprus - spec. ortopeda


dr n.med. Hubert Laprus - spec. ortopeda, Kraków

lek. med. Marcin Janeczek - spec. ortopeda


lek. med. Marcin Janeczek ortopeda Kraków

dr n. med. Tomasz Pardała - spec. ortopeda


 dr n. med. Tomasz Pardała - spec. ortopeda

 

Operacja stożka rotatorów - kwalifikacja do zabiegu

O kwalifikacji do leczenia operacyjnego stożka mięśni rotatorów decyduje lekarz ortopeda na podstawie wielu czynników:

  • nasilenie objawów po urazie - obecność bólu podczas ruchów unoszenia i rotacji ramienia,
  • poziom aktywności fizycznej i zawodowej pacjenta
  • liczba uszkodzonych ścięgien mięśni oraz grubość uszkodzenia,
  • czy uraz objął część stożka rotatorów określaną mianem „rotator cable” (kabel stożka rotatorów). Jest to struktura spajająca biomechanicznie stożek rotatorów, a jej uszkodzenie powoduje niewydolność stożka i zaburzenie pracy barku. Planując operację naprawy czy rekonstrukcji stożka rotatorów, operator musi mieć świadomość konieczności przywrócenia ciągłości struktury, jaką jest „rotator cable”. Więcej o kablu stożka rotatorów przeczytasz tutaj.
  • stopień zaawansowania zamian zwyrodnieniowych barku. 

Zaniedbanie problemu bolesnego barku wynikającego z niewydolności stożka rotatorów wiąże się z ryzykiem przejściem uszkodzenia w stan zestarzałego i nienaprawialnego uszkodzenia stożka rotatorów, które jest znacznie trudniejsze w późniejszym leczeniu.

Metody leczenia operacyjnego stożka rotatorów

  • naprawa poprzez szycie stożka z reinsercją w miejscu anatomicznych przyczepów ścięgien mięśni, 
  • rekonstrukcja stożka rotatorów ze wzmocnieniem ścięgnem głowy długiej bicepsa,
  • rekonstrukcja stożka rotatorów ze wzmocnieniem sztucznymi implantami, np. Pith-Patch®,
  • dekompresja podbarkowa, 
  • rekonstrukcja górnej torebki stawowej, 
  • transfery mięśniowe, 
  • wszczepienie implantu balonowego,
  • odwrócona endoproteza stawu ramiennego. 

Artroskopowa naprawa stożka rotatorów

operacja stozka rotatorow - artroskopowa naprawa w wykonaniu ortopedy Huberta Laprusa

Artroskopowa naprawa pierścienia rotatorów - na zdjęciu ortopeda lek. med. Hubert Laprus przeprowadzający operację w naszym szpitalu w Krakowie

Operacja pierścienia rotatorów w zakresie uszkodzeń naprawialnych najczęściej polega na ponownym przymocowaniu (reinsercji) oderwanego ścięgna lub kilku ścięgien do pierwotnego miejsca przyczepu. Można tego dokonać na kilka sposobów, ale najbardziej powszechnie stosowanym jest zabieg artroskopowy z wykorzystaniem kotwic z niewchłanialnymi nićmi, które wkręca się do kości.

szycie stożka rotatorów

Ważne jest, aby operacja szycia stożka rotatorów została przeprowadzona w miarę krótkim czasie od uszkodzenia. W miarę upływu czasu ścięgna ulegają obkurczeniu i retrakcji, a mięśnie stożka stopniowo zanikają. Zmiany te są nieodwracalne i po przekroczeniu pewnych kryteriów, które oceniamy badaniem MRI barku, zabieg naprawy ścięgien stożka staje się niemożliwy do wykonania.

Szycie stożka rotatorów odbywa się najczęściej podczas artroskopii barku. Staw wypełniany jest płynem fizjologicznym, następnie poprzez niewielkie narzędzia wprowadza się w okolicę stawu optykę (artroskop) i małe dedykowane do barku narzędzia chirurgiczne. Technika ta jest najmniej inwazyjna i pozwala na szybszą rehabilitację po operacji.

Artroskopowe usunięcie zwapnień stożka rotatorów

Jeśli przyczyną dolegliwości nie jest uraz a wapniejące zapalenie ścięgien stożka rotatorów, przeprowadza się artroskopowo zabieg usunięcia zwapnień. W przypadkach, kiedy usunięcie części zwapnienia powoduje uszkodzenie stożka rotatorów, konieczne jest również jego zszycie.

Leczenie zestarzałych, nienaprawialnych uszkodzeń stożka rotatorów

Nienaprawialne uszkodzenia stożka rotatorów stwierdza się przy braku możliwości odtworzenia pełnego połączenia uszkodzonego ścięgna z guzkiem kości ramiennej po pełnym uwolnieniu ścięgna w trakcie operacji. Oznakami uszkodzeń zestarzałych, nienaprawialnych w badaniu MRI mogą być m.in.: znacznego stopnia retrakcja ścięgna, zwyrodnienie tłuszczowe, pełnościenne uszkodzenie minimum dwóch ścięgien stożka, wielomiesięczny ból barku zgłaszany przez pacjenta w wywiadzie.

Przewlekłe przeciążenie ścięgien mięśni stożka rotatorów (sport, praca fizyczna), zwłaszcza w warunkach zespołu ciasnoty podbarkowej, prowadzi do stopniowej degeneracji tych ścięgien. Degeneracja ścięgien stożka rotatorów nie tylko zwiększa ryzyko jego uszkodzenia, ale może także utrudnić skuteczną rekonstrukcję uszkodzeń kwalifikowanych do zabiegu operacyjnego. Uszkodzone ścięgna w stanie tendinozy trwającej kilka lat jeszcze przed kontuzją, są mniej wytrzymałe na działanie sił rozciągających i kompresyjnych pod łukiem kruczo-barkowym. Szczególnie retrakcja włókien ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego utrudnia jego właściwe napięcie i reinsercję do guzka większego kości ramiennej. Niełatwe może być uzyskanie odpowiedniej wytrzymałości stożka rotatorów na kolejne lata aktywności pacjenta, a także uzyskanie optymalnej centralizacji głowy kości ramiennej w panewce łopatki. Celem zabiegu powinno być więc odtworzenie struktury i funkcji stożka rotatorów tak, aby jak najbardziej zredukować ryzyko ponownej kontuzji po pierwotnym zabiegu operacyjnym.

Istnieje wiele procedur operacyjnych mających na celu przywrócenie funkcji barku w uszkodzeniach nienaprawialnych i zestarzałych.

Dekompresja podbarkowa

Operator wykonuje oczyszczanie stawu (debridement) z przerośniętej błony maziowej i innych patologicznych tkanek mogących powodować impingement (w tym wypadku konflikt podbarkowy lub inne tkankowe ograniczenie ruchu w stawie ramiennym). Usuwana jest kaletka podbarkowa oraz zmienione zapalnie pozostałości uszkodzonych ścięgien. Dodatkowo ortopeda może rozważyć przeprowadzenie akromioplastyki, która polega na szlifowaniu dolnej powierzchni wyrostka barkowego celem zwiększenia przestrzeni podbarkowej.

Rekonstrukcja stożka rotatorów z augmentacją ścięgnem głowy długiej bicepsa

Augmentacja to procedura operacyjna polegająca na dodaniu dodatkowych tkanek lub materiałów syntetycznych, które nie stanowią anatomicznie kompleksu stożka rotatorów. Celem dodania elementów tkankowych czy syntetycznych jest uzupełnienie ciągłości tkanek i/lub wzmocnienie rekonstruowanej części stożka rotatorów.

augmentacja stożka rotatorow ściegnem głowy długiej bicepsa w wykonaniu ortopedy Huberta Laprusa

Augmentacja uszkodzonego pierścienia rotatotorów ścięgnem głowy długiej bicepsa (LHBT, long head of biceps tendon) - ortopeda lek. med. Hubert Laprus

W przypadku planu wykorzystania ścięgna głowy długiej bicepsa, śródoperacyjnie potwierdzana jest jego jakość. Warunkiem wykorzystania ścięgna bicepsa jako autoprzeszczepu jest brak poważniejszych jego uszkodzeń przynajmniej na odcinku 4 cm od przyczepu bliższego.

Technika augmentacji ścięgnem głowy długiej bicepsa zależy od typu uszkodzenia stożka rotatorów oraz indywidualnych preferencji operatora. Poniższy opis dotyczy przykładowej metody zabiegu augmentacji ścięgnem głowy długiej bicepsa wykorzystywanej przez naszego ortopedę lek. med. Huberta Laprusa.

Pierwszym etapem jest tenodeza ścięgna bicepsa, podczas której ortopeda wprowadza w odpowiednie miejsce implant-kotwicę, a następnie przy użyciu specjalnych miniaturowych narzędzi artroskopowych obszywa ścięgno celem jego wzmocnienia. Następnie nici przeciągane są przez warstwę głęboką rekonstruowanego ścięgna mięśnia (w tym przypadku na zdjęciach z kamery artroskopowej było to ścięgno mięśnia podgrzebieniowego).  W kolejnym kroku umieszczano kotwicę w okolicy guzka większego głowy kości ramiennej w miejscu przyczepu warstwy głębokiej ścięgna podgrzebieniowego, po czym za pomocą szwu „lasso loop” przeprowadzano warstwową rekonstrukcję tego ścięgna. Wykorzystanie ścięgna głowy długiej bicepsa celem wzmocnienia struktury tkanek na przebiegu “rotator cable” umożliwiło stabilizację głowy kości ramiennej oraz przywrócenie funkcji barku u operowanego pacjenta.

Naprawa stożka rotatorów ścięgnem głowy długiej bicepsa

Tenodeza i obszycie ścięgna głowy długiej bicepsa celem augmentacji - materiał własny - lek. med. Hubert Laprus.

Naprawa stożka rotatorów ścięgnem głowy długiej bicepsa

Połączenie ścięgna głowy długiej bicepsa ze ścięgnem mięśnia podgrzebieniowego. Strzałka oznacza ścięgno bicepsa, gwiazdka - guzek większy kości ramiennej - materiał własny - lek. med. Hubert Laprus.

 

Rekonstrukcja górnej torebki stawowej  

Celem zabiegu rekonstrukcji torebki stawowej jest odtworzenie górnego pokrycia głowy kości ramiennej. Ma to na celu jej lepszą stabilizację i profilaktykę nadmiernej górnej translacji w kierunku wyrostka barkowego łopatki. W efekcie niwelujemy objawy zespołu ciasnoty podbarkowej oraz dajemy możliwość osłabionym ścięgnom wygojenia się. Materiałem wykorzystywanym w rekonstrukcji może być przeszczep własny z powięzi szerokiej uda lub allograft kolagenowy.

Wszczepienie implantu balonowego

Zabieg ten polega na wprowadzeniu do przestrzeni podbarkowej implantu balonowego, a następnie wypełnieniu go solą fizjologiczną. Rolą implantu jest mechaniczne obniżenie głowy kości ramiennej celem ułatwienia ruchu odwodzenia ramienia dzięki pracy mięśnia naramiennego. Implant balonowy może być dodatkową procedurą stosowaną oprócz możliwej częściowej naprawy ścięgien stożka rotatorów lub też samodzielną procedurą. Istnieją szczególne warunki kwalifikacji pacjenta do tego rodzaju zabiegu. Obecnie trwają badania nad dalekofalową oceną skuteczności implantu balonowego.  

Transfery mięśniowe

Transfer mięśniowy to przeniesienie części ścięgna innego zdrowego mięśnia w okolicę stożka rotatorów. Celem procedury jest próba zastąpienia funkcji w pełni uszkodzonego i nienaprawialnego mięśnia przeszczepem własnym. Najczęściej wykorzystywanymi ścięgnami do transferów mięśniowych w operacji pierścienia rotatorów są:  ścięgno mięśnia najszerszego grzbietu, ścięgno mięśnia piersiowego większego lub ścięgno dolnego aktonu mięśnia czworobocznego. Celem jest poprawa rotacji oraz profilaktyka górnej migracji głowy kości ramiennej. Każdy pacjent jest indywidualnie kwalifikowany do transferu poszczególnych mięśni, zależnie od typu nienaprawialnego uszkodzenia stożka rotatorów. Warto podkreślić, że operacja wykorzystująca transfery mięśniowe ma zwykle charakter paliatywny – wykonuje się ją przy wyczerpaniu wszelkich innych metod leczenia operacyjnego. Efekty transferów mięśniowych mogą obejmować częściową poprawę funkcji barku – każdy pacjent zostaje o tym poinformowany przed kwalifikacją do zabiegu. Warunkiem przeprowadzenia tego rodzaju operacji jest brak zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych stawu ramiennego.

Odwrócona endoproteza stawu ramiennego

W przypadku obecności bolesnego zwyrodnienia stawu ramiennego i jednoczesnego uszkodzenia stożka rotatorów, lekarz ortopeda może rozważyć przeprowadzenie odwróconej endoprotezoplastyki stawu ramiennego. W tym zabiegu głowa protezy wszczepiana jest po stronie łopatki, natomiast płaski element pełniący funkcję panewki po stronie kości ramiennej. Odwrócenie anatomicznych relacji w protezie pozwala na uzyskanie lepszej stabilności protezy w warunkach uszkodzonego stożka rotatorów. Jest to operacja przeprowadzana w ostateczności, gdy rozległość zwyrodnienia stawu oraz niewydolność stożka rotatorów nie pozwalają na dobór innej skutecznej w łagodzeniu bólu metody leczenia.

Operacje pierścienia rotatorów - dostępy "mini-open" oraz dostęp otwarty

W dostępie „mini-open” chirurg wykonuje nacięcie wielkości 3-5 centymetrów, przez które wprowadzane są narzędzia, przy pomocy których wykonuje się naprawę, rekonstrukcję ścięgien lub inne towarzyszące procedury. Wcześniej część czynności może być wykonywana artroskopowo. Operacja z dostępem „mini-open” trwa zdecydowanie krócej niż operacja otwarta, a wcześniejsza artroskopia daje lepszy wgląd na chrząstkę stawu i obrąbek, Zabiegi techniką mini-open mogą być wykonywane m.in. w celu przeprowadzenia akromioplastyki i jednoczesnego szycia ścięgien stożka rotatorów.

Operacja z dostępu otwartego jest najbardziej inwazyjnym zabiegiem. Stosowana jest najczęściej wówczas, kiedy nie ma możliwości przeprowadzenia procedur metodą artroskopową, a dostęp mini-open jest niewystarczający.

Przygotowanie do operacji

Przygotowanie do zabiegu stanowi standardową procedurę – przeczytaj Przygotowanie do operacji.

Postępowanie po operacji

Aby zminimalizować ból po operacji stosuje się leki przeciwbólowe. Obrzęk w okolicy stawu barkowego ustępuje dość szybko, zwykle do 48 godzin, co związane jest z bliskim sąsiedztwem dużych naczyń krwionośnych i serca. Można stosować zimne okłady, które zmniejszają obrzęk i uczcie bólu. Kończyna zostaje ustabilizowana ortezą lub temblakiem.

Rehabilitacja po operacji stożka rotatorów

Ważnym elementem leczenia stożka rotatorów jest rehabilitacja. Pacjent powinien podjąć ją jeszcze przed operacją – przygotowanie rehabilitacyjne zdecydowanie usprawnia proces regeneracji i powrotu do pełnej sprawności po operacji.

Plan rehabilitacji po operacji pierścienia rotatorów zależy od zastosowanej techniki operacyjnej oraz rozległości innych procedur wykonanych w trakcie zabiegu. Każdorazowo nasz zespół fizjoterapii Nowa Ortopedia ustala indywidualny plan usprawniania, by pacjent jak najszybciej powrócił do codziennej aktywności i/lub uprawiania sportu.

Przykładowy ogólny plan rehabilitacji po artroskopowym szyciu stożka rotatorów

Już w pierwszej dobie po operacji rozpoczyna się rehabilitacja – fizjoterapeuta uczy pacjenta prawidłowych wzorców ruchowych, dzięki którym może on bezpiecznie posługiwać się kończyną i nie narażać jej na uszkodzenia. Po operacji kończyna jest unieruchomiona temblakiem lub ortezą – pacjent powinien jednak już w tym czasie wykonywać ćwiczenia nadgarstka i palców. W kolejnych tygodniach fizjoterapeuta wykonuje z pacjentem ćwiczenia mobilizujące kolejne parte mięśni. Przez pierwsze 6 tygodni celem rehabilitacji jest ochrona stawu i nauka poruszania kończyną w bezpieczny sposób.

Pacjent wykonuje przede wszystkim ćwiczenia mobilizujące łopatkę. Nie należy na tym etapie rotować kończyny na zewnątrz ani wykonywać ruchów czynnych w stawie ramiennym, gdyż może to doprowadzić do uszkodzenia miejsca zszycia ścięgien stożka rotatorów. Można natomiast wykonywać ćwiczenia czynne łokcia, nadgarstka i palców – pozwoli to na uniknięcie przykurczu mięśni. Po 6 tygodniach następuje zdjęcie ortezy a pacjent może już wykonywać ćwiczenia czynne. W tym czasie większość pacjentów może już np. prowadzić samodzielnie samochód czy pracować przy komputerze. Fizjoterapeuta zaleca ćwiczenia mobilizujące łopatkę, wzmacniające mięsień naramienny i mięśnie stożka rotatorów oraz ćwiczenia czynne i bierne stawu ramiennego.

Po 12 tygodniach zwykle następuje faza wzmacniania – pacjent nadal nie powinien przeciążać kończyny ale może już normalnie funkcjonować. Do terapii wprowadza się ćwiczenia z lekkim obciążeniem, mające na celu wzmocnienie mięśni.

Należy pamiętać, że pacjent na każdym etapie rekonwalescencji powinien ćwiczyć zgodnie z zaleceniami fizjoterapeuty, aby ponownie nie uszkodzić stożka rotatorów.

Cena operacji stożka rotatorów - od czego zależy?

Cena operacji: 11500-13000 zł + koszt implantu: 400-1500 zł

Koszt zabiegu operacji stożka rotatorów zależy głównie od:

  • wybranej metody operacyjnej, 
  • kosztu kotwic i nici koniecznych do naprawy, rekonstrukcji stożka rotatorów lub też kosztu innych implantów (implantu balonowego, endoprotezy stawu ramiennego), 
  • konieczności pozostania na noc w szpitalu (opłata za nocleg). 

W odróżnieniu od innych szpitali, w koszt zabiegu wykonywanego w Nowej Ortopedii w Krakowie wliczone są:

  • kwalifikacja anestezjologiczna
  • opieka anestezjologiczna,
  • opieka pielęgniarska,
  • konieczne dodatkowe badania wykonane w szpitalu,
  • żywienie,
  • leki,
  • materiały opatrunkowe.

-

Ważne informacje

Czas trwania zabiegu ( zależny od metody) 

 60 - 120 minut
Badania wymagane do zabiegu  podstawowe - zakładka przygotowanie do operacji
Znieczulenie  blok pachowy lub ogólne
Pobyt w Szpitalu  8 - 12 po operacji
Okres znacznej dysfunkcji  2 - 3 tygodni
Okres ograniczonej dysfunkcji  3 - 12 tygodni
Zdjęcie szwów - pierwsza wizyta  12 - 16 dni
Zmiana opatrunków  co 3 - 4 dni
   

Najczęściej zadawane pytania o operację stożka rotatorów:

Co to jest stożek rotatorów?

Stożek rotatorów, zwany tez kapturem lub pierścieniem rotatorów to grupa mięśni otaczających głowę kości ramiennej. Odpowiadają one za stabilizację kości ramiennej w panewce łopatki oraz za ruchy w stawie ramiennym (głównie ruchy odwiedzenia i rotacje).

Jak dochodzi do uszkodzenia stożka rotatorów? 

Do uszkodzenia ścięgna dochodzi często wskutek upadku na wyprostowaną kończynę lub podczas dźwigania ciężkiego przedmiotu przy jednoczesnej rotacji ramienia. Na uszkodzenie ścięgna stożka rotatorów narażone są również osoby czynnie uprawiające sport (zwłaszcza te dyscypliny, które wymagają częstego unoszenia rąk, np. siatkówka) oraz osoby wykonujące pracę fizyczną, wymagającą częstego powtarzania tych samych ruchów, powodujących mikrourazy i przeciążenia w obrębie ścięgien stożka rotatorów.

Jakie są objawy uszkodzenia ścięgien stożka rotatorów?

Pacjenci odczuwają spadek siły mięśniowej oraz ból, określany często jako kłujący, pojawiający się w okolicy górnej części barku, czasami promieniujący w dół, aż do przedramienia. Ból może pojawiać się również w stanie spoczynku – np. podczas snu. Pacjenci mogą mieć trudności z poruszaniem kończyną, zwłaszcza z uniesieniem ramienia do boku.

Kiedy konieczna jest operacja stożka mięśni rotatorów?

Do operacji kwalifikowani są zwykle pacjenci, u których leczenie zachowawcze nie przyniosło efektów a także osoby aktywne sportowo, u których uszkodzenie stożka rotatorów jest efektem ostrego urazu. Zabieg operacyjny jest wskazany również w sytuacji, gdy uszkodzenia są na tyle rozległe, że uniemożliwiają normalne funkcjonowanie i mogą przyczynić się do powstania wtórnych zmian przeciążeniowych barku.

Na czym polega operacja stożka rotatorów?

Operacja stożka rotatorów polega najczęściej na zszyciu - przy pomocy specjalnych kotwic i szwów - ścięgien w ich anatomicznym ułożeniu.
Zabieg może obejmowac metody:

  • klasycznej (otwartej) rekonstrukcji stożka rotatorów
  • małoinwazyjnej operacji stożka rotatorów - zabieg typu mini-open
  • artroskopowego usunięcia zwapnień stożka rotatorów
  • artroskopowej rekonstrukcji stożka rotatorów

Chcesz uzyskać więcej szczegółowych informacji na temat operacji?
Zadzwoń: 12 352 25 25

Umów wizytę u lekarza specjalizującego się w operacji stożka rotatorów barku w naszym szpitalu

dr n.med. Hubert Laprus - spec. ortopeda


dr n.med. Hubert Laprus - spec. ortopeda, Kraków

lek. med. Marcin Janeczek - spec. ortopeda


lek. med. Marcin Janeczek ortopeda Kraków

 
Cena usługi: 11500-13000
+ Koszt implantu: 400 - 1500

Cena: 11500-13000 zł
+ Koszt implantu: 400 - 1500 zł

Kontakt

Dworska 1B, 30-314 Kraków
rejestracja@dworska.pl

Godziny otwarcia

Poniedziałek:
7:30 - 20:30
Wtorek:
7:30 - 20:30
Środa:
7:30 - 20:30
Czwartek:
7:30 - 20:30
Piątek:
7:30 - 20:30
Sobota:
7:30 - 14:00
Niedziela:
nieczynne
lokalizacja parkingu

Parking koło Nowej Ortopedii - wjazd od ulicy Bułhaka