Martwica chrzęstno-kostna (OCD, osteochondritis dissecans) bloczka kości skokowej to miejscowe uszkodzenie dotyczące chrząstki i warstwy podchrzęstnej kości. OCD bloczka najczęściej stanowi powikłanie skręcenia kostki lub powtarzających się mikrourazów w przebiegu przewlekłej niestabilności mechanicznej stawu skokowego. Dochodzi do lokalnego niedokrwienia i możliwego oddzielenia się fragmentu chrzęstno-kostnego od podłoża. OCD można najbardziej precyzyjnie rozpoznać na rezonansie magnetycznym (MRI) stawu skokowego. Badania MRI są pomocne w określeniu stopnia obrzęku warstwy podchrzęstnej kości, wielkości ubytku oraz identyfikacji oderwanych fragmentów chrzęstno-kostnych tworzących wolne ciała stawowe. Leczenie może być nieoperacyjne lub operacyjne - wybór metody zależy głównie od stopnia zaawansowania OCD, wieku pacjenta oraz jego oczekiwań w zakresie poziomu aktywności.
W Nowej Ortopedii w Krakowie przeprowadzamy zabiegi operacyjne mające na celu naprawę ubytku i rekonstrukcję chrząstki stawu skokowego. Jeżeli pacjent nie kwalifikuje się do powyższych, stosujemy miniaturowe implanty powierzchniowe Episurf uzupełniające uszkodzony obszar powierzchni stawowej bloczka kości skokowej.
Martwica chrzęstno-kostna stawu skokowego - umów wizytę u ortopedy
Wybierz ortopedę i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25.
Bloczek kości skokowej
Bloczek znajduje się w obrębie górnej części kości skokowej - tworzy powierzchnię stawową z widełkami utworzonymi przez nasadę dalszą kości piszczelowej oraz strzałkowej. Kształt bloczka umożliwia wykonywanie ruchów zginania i prostowania w stawie skokowym górnym.
Na czym polega martwica chrzęstno-kostna kości skokowej?
Za przyczynę OCD najczęściej podaje się zaburzenia unaczynienia wyraźnie ograniczonego obszaru warstwy podchrzęstnej kości, co w konsekwencji prowadzi do jej jałowej martwicy. Zjawisko to może objawiać się miejscową martwicą kości z nienaruszoną leżącą na nim warstwą chrząstki (wykazującą potencjał do samoistnego gojenia) albo obecnością oderwanego fragmentu chrzęstno-kostnego. Stopnie zaawansowania martwicy chrzęstno-kostnej bloczka kości skokowej obrazuje poniższa rycina:
Stopnie zaawansowania martwicy chrzęstno-kostnej:
- I: obrzęk szpiku kostnego i zmniejszenie gęstości warstwy podchrzęstnej kości.
- II: zmiany ogniskowe zaniku chrząstki, częściowe oderwanie chrząstki od podłoża,
- III: całkowite oderwanie chrząstki od podłoża, jednak nie występuje przemieszczenie tego fragmentu - stabilne uszkodzenie chrzęstno-kostne,
- IV: fragmenty chrzęstno-kostne ulegają oderwaniu od podłoża i przemieszczeniu w obrębie stawu, tworząc wolne ciała stawowe mogące ulec zakleszczeniu w przestrzeniach anatomicznych, co potencjalnie prowadzi do ograniczenia ruchomości lub zablokowania stawu.
Lokalizacja OCD stawu skokowego a mechanizm urazu
- Supinacja, rotacja zewnętrzna i zgięcie podeszwowe stopy podczas obciążenia osiowego powoduje uraz górno-przyśrodkowej części bloczka kości skokowej (najczęściej diagnozowany obszar OCD po skręceniu stawu skokowego).
- Supinacja i zgięcie grzbietowe stopy podczas obciążenia osiowego powoduje uszkodzenie górno-bocznej części bloczka kości skokowej.
Objawy OCD bloczka kości skokowej
- Ból w środku stawu skokowego nasilający się podczas chodzenia,
- Możliwy obrzęk okolicy kostki,
- Uczucie przeskakiwania w stawie skokowym, zablokowanie stawu - gdy oderwany fragment chrząstno-kostny ulega uwięźnięciu w przestrzeni stawu,
- Ograniczony zakres zgięcia grzbietowego lub podeszwowego stopy z powodu bólu i mechanicznej blokady przez fragment chrzęstno-kostny.
Leczenie OCD bloczka kości skokowej
Wskazaniami do operacji są: OCD stopnia III lub IV, niepowodzenie leczenia zachowawczego, oddzielenie fragmentu chrzęstno-kostnego lub zmniejszony potencjał rewaskularyzacji związany z wiekiem pacjenta.
Metody leczenia operacyjnego:
- nawiercania celem stymulacji naturalnych procesów gojenia,
- stabilizacja zmiany chrzęstno-kostnej za pomocą miniaturowej śruby,
- usunięcie zmiany martwiczej, wyczyszczenie podłoża kostnego i wypełnienie ubytku przeszczepami kostnymi z pokryciem membraną Hyalofast,
- wszczepienie miniaturowych implantów - endoprotez powierzchniowych Episurf.
Implanty powierzchniowe Episurf (modele EPISEALER®) - indywidualne, komputerowo projektowane implanty - innowacyjna metoda leczenia miejscowych ubytków chrzęstno-kostnych
Czym są implanty EPISEALER®?
Indywidualnie projektowane implanty - mini-endoprotezy powierzchniowe uzupełniają uszkodzony obszar chrząstki i leżącej pod nią tkanki kostnej.
Kiedy stosujemy implanty EPISEALER®?
- ubytki chrzęstne, chrzęstno-kostne o wielkości do 3,5x4,5 cm,
- gdy pacjent nie kwalifikuje się do procedur rekonstrukcyjnych chrząstki.
Zabieg pozwala uniknąć lub odsunąć w czasie bardziej inwazyjną operację połowiczej lub całkowitej endoprotezoplastyki stawu!
Jak wygląda proces kwalifikacji do zabiegu? Jak produkowane są implanty?
1. Badanie MRI
Konieczne jest wykonanie rezonansu magnetycznego (MRI) stawu według specjalnie opracowanego protokołu, w ściśle określonych sekwencjach we współpracującej z naszym szpitalem pracowni badań obrazowych.
Dzięki internetowemu systemowi Episurf Medical badanie MRI jest anonimizowane i bezpiecznie przesyłane do siedziby producenta implantów EPISEALER® w Szwecji.
2. Wirtualna rekonstrukcja 3D stawu
Na podstawie obrazów MRI tworzona jest wirtualna rekonstrukcja 3D stawu skokowego, która umożliwia precyzyjną wizualizację:
- uszkodzenia chrząstki (lokalizacja, wielkość, kształt),
- uszkodzenia kości podchrzęstnej (j.w.),
- zmian w szpiku kostnym (obrzęku szpiku kostnego),
- przebytych operacji stawu skokowego,
- zaawansowania zmian zwyrodnieniowych i obecności innych schorzeń.
Zespół inżynierów Episurf Medical opracowuje raport, w którym ocenia ubytki chrząstki stawu skokowego pod kątem kwalifikacji do zabiegu. Następnie raport jest przesyłany do ortopedy w naszym szpitalu. Lekarz uzgadnia z Tobą proponowany przebieg leczenia i zleca produkcję implantu.
3. Produkcja implantu i prowadnicy
Inżynierowie Episurf Medical projektują indywidualny model implantu dopasowany do anatomii Twojego stawu. Projekt mini-endoprotezy uwzględnia nie tylko wielkość i głębokość ubytku, ale również geometrię przyległej powierzchni stawowej.
Następuje produkcja implantu przy użyciu technologii druku 3D:
- Górna część implantu jest gładka i wypolerowana, a jej kształt płynnie artykuluje z chrząstką przeciwległej powierzchni stawowej.
- Powierzchnia mini-endoprotezy od strony kości jest natomiast porowata i pokryta powłoką tytanową z dodatkiem hydroksyapatytu, co promuje szybki przyrost tkanki kostnej do implantu.
- Równolegle produkowane są jednorazowe dedykowane do ubytku i protezy prowadnice, dzięki którym osadzenie protezy może być maksymalnie precyzyjne względem otaczającej chrząstki.
4. Operacja
Zabieg odbywa się w znieczuleniu podpajęczynówkowym (zniesienie czucia od pasa w dół) lub ogólnym.
Ortopeda wykonuje podłużne nacięcie, aby otworzyć staw i uwidocznić miejsce ubytku. Należy podkreślić, że jest to znacznie mniej inwazyjna operacja niż w przypadku połowiczej lub całkowitej endoprotezoplastyki stawu.
Za pomocą indywidualnego zestawu instrumentarium ortopeda precyzyjnie umieszcza implant w miejscu ubytku.
5. Rehabilitacja
Ogólne wskazówki:
- Wskazane jest chłodzenie stawu skokowego z wykorzystaniem systemu GameReady celem złagodzenia dolegliwości bólowych i zmniejszenia obrzęku (możliwe do wypożyczenia w naszym szpitalu).
- Przez kilka tygodni po operacji konieczne jest chodzenie o kulach z odciążaniem operowanej kończyny. Normalne chodzenie z obciążaniem nogi możliwe jest już w 6 tygodniu po zabiegu.
Rehabilitacja w naszym szpitalu jest prowadzona przez wykwalifikowanych fizjoterapeutów ściśle współpracujących z ortopedą przeprowadzającym zabieg. Program ćwiczeń jest dobierany indywidualnie zależnie od preferowanego poziomu aktywności pacjenta.
Martwica OCD bloczka stawu skokowego - umów wizytę u ortopedy
Wybierz ortopedę i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25.
