Artroskopia stawu łokciowego to wartościowa metoda leczenia wielu patologii w obrębie łokcia. Operacja pozwala m.in. na przywrócenie ruchomości w stawie łokciowym oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych poprzez oczyszczenie stawu z patologicznych tkanek i usunięcie wyrośli kostnych (osteofitów). Ortopeda może ponadto przeprowadzić procedury naprawcze i rekonstrukcyjne wybranych struktur łokcia. Dzięki małoinwazyjności zabiegu rekonwalescencja pacjenta po operacji przebiega szybciej niż w przypadku operacji wykonywanej metodą "na otwarto". Dowiedz się więcej o wskazaniach i przeciwwskazaniach do artroskopii, przebiegu operacji oraz postępowaniu po zabiegu.
Umów wizytę u ortopedy wykonującego artroskopię stawu łokciowego w naszym szpitalu
Wybierz lekarza i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25.
Na czym polega artroskopia łokcia?
Artroskopia jest zabiegiem małoinwazyjnym wymagającym wykonania jedynie kilku punktowych nacięć skóry w okolicy łokcia. Przez utworzone dojścia (portale) lekarz ortopeda wprowadza do wnętrza stawu łokciowego kamerę (artroskop) oraz miniaturowe narzędzia chirurgiczne.
Zdjęcie nr 1. Artroskopia łokcia - operator lek. med. Grzegorz Jarosławski
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjent ułożony jest zazwyczaj w pozycji na boku z łokciem zgiętym do 90° stopni. Możliwe są także inne ułożenia ciała: pozycja na wznak, w podwieszeniu na plecach lub na brzuchu.
Po wprowadzeniu pacjenta w stan znieczulenia, lekarz ortopeda dokonuje badania łokcia pod kątem zakresu ruchu i stabilności, a także ustala przebieg nerwu łokciowego i promieniowego. Za pomocą flamastra zaznacza niezbędne anatomiczne punkty orientacyjne i portale.
Zdjęcie nr 2. Oznaczenie struktur anatomicznych łokcia.
Ortopeda dokonuje wstrzyknięcia 20–30 ml soli fizjologicznej do dołu wyrostka łokciowego. Wstrzyknięcie płynu umożliwia odsunięcie struktur nerwowo-naczyniowych i torebki od centrum stawu, co zwiększa bezpieczeństwo przeprowadzania zabiegu.
Zdjęcie nr 3. Podanie soli fizjologicznej do dołu wyrostka łokciowego.
Przedni przedział artroskopowy
Aby utworzyć pierwszy portal, operator wykonuje nacięcie około 1 cm z przodu i 2 cm w kierunku bliższym względem nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Przez utworzone nacięcie ortopeda wprowadza trokar, którym penetruje torebkę stawową. W jego miejsce wkładany jest artroskop, dzięki czemu ortopeda uzyskuje obraz z wnętrza stawu łokciowego.
Zdjęcie nr 4. Trokar i końcówka artroskopu (portal przyśrodkowy).
Obraz wyświetlany jest na ekranie monitora w czasie rzeczywistym. Następnie operator wykonuje pozostałe portale - boczny oraz dodatkowy. Portal boczny można wykonać pod bezpośrednim podglądem artroskopowym z igłą wprowadzoną z boku w celu potwierdzenia prawidłowej lokalizacji portalu.
Zdjęcie nr 5. Przygotowanie do wykonania portalu bocznego (wprowadzenie igły).
Tylny przedział artroskopowy
Celem wykonania centralnego tylnego portalu artroskopowego ortopeda nacina skórę nad dołem wyrostka łokciowego. Portal tylno-boczny tworzy się poprzez nacięcie po stronie promieniowej wyrostka łokciowego. Ortopeda wprowadza artroskop z centralnego tylnego portalu artroskopowego, a shaver (narzędzie do usuwania patologicznych tkanek miękkich lub tkanki kostnej) z portalu tylno-bocznego.
Zdjęcie nr 6. Artroskopia tylnego przedziału stawu łokciowego - punktowe nacięcia (portale), przez które ortopeda wprowadza artroskop i narzędzia potrzebne do przeprowadzenia operacji.
Artroskopia łokcia - wskazania
Wolne ciała wewnątrz stawu łokciowego
Usunięcie wolnych ciał jest jednym z najczęstszych wskazań do artroskopii. Pojawienie się wolnych ciał może być wynikiem urazu, zwyrodnienia, martwicy oddzielającej chrzęstno-kostnej (osteochondritis dissecans) czy chrzęstniakowatości maziówki. Wolne ciała mogą prowadzić do uczucia przeskakiwania w stawie, ograniczenia zakresu ruchomości, a nawet zablokowania ruchu w stawie łokciowym. Nie wszystkie wolne ciała są objawowe, dlatego najpierw wymagana jest dokładna analiza wyników badań obrazowych (RTG, MRI, USG), by właściwie zakwalifikować pacjenta do zabiegu.
Zdjęcie nr 7. Wolne ciało wewnątrz stawu łokciowego w obrazie artroskopowym.
Wczesne stadia zwyrodnienia stawu łokciowego
Podczas artroskopii przeprowadzany jest tzw. debridement czyli oczyszczenie stawu z przerośniętej błony maziowej i osteofitów dających objawy bólowe. Spodziewanym efektem zabiegu ma być poprawa zakresu ruchu zgięcia i wyprostu łokcia oraz zmniejszenie dolegliwości w obrębie stawu.
Zdjęcie nr 8. Osteofit (patologiczna wyrośl kostna) w obrazie artroskopowym.
Oddzielająca martwica chrzęstno-kostna (OCD, osteochondritis dissecans)
W leczeniu OCD ważne jest rozróżnienie między zmianami stabilnymi i niestabilnymi. Wskazaniem do zabiegu artroskopii stawu łokciowego jest niepowodzenie nieoperacyjnego leczenia stabilnego elementu chrzęstno-kostnego, a także zaopatrzenie zmian niestabilnych. Celem operacji jest usunięcie wolnych ciał i oczyszczenie stawu z luźnych płatów chrząstki z opcjonalną stymulacją szpiku kostnego. Większe ubytki chrzęstno-kostne mogą stanowić wskazanie do operacji łokcia przeprowadzanej na otwarto.
Powikłania łokcia tenisisty
W wyniku powtarzających się mikrourazów, ścięgna mięśni prostowników ręki ulegają zwyrodnieniu i osłabieniu. Może to prowadzić do większego naderwania ścięgna, powodując ból w bocznej części łokcia. Stan jest zwykle leczony nieoperacyjnie, ale u niektórych pacjentów można rozważyć wykonanie artroskopii łokcia, gdy leczenie zachowawcze nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Lekarz ortopeda podczas artroskopii łokcia może uwolnić, oczyścić lub usunąć chorą część ścięgien prostowników, ułatwiając w ten sposób prawidłowy proces gojenia się tkanek.
Przeciążenie łokcia z nadmierną koślawością tego stawu
Stan ten występuje często u sportowców wykonujących rzuty znad głowy. Niewydolność więzadła pobocznego łokciowego chroniącego przed nadmierną koślawością powoduje niestabilność przyśrodkową stawu łokciowego. Związane z tym możliwe negatywne konsekwencje to: przeciążenie ścięgien mięśni, wzrost ryzyka wystąpienia OCD główki i uszkodzeń chrząstki bloczka kości ramiennej, złamań przeciążeniowych wyrostka łokciowego, oderwania się wolnych ciał stawowych oraz tworzenia się osteofitów.
Niepowodzenie zachowawczego leczenia zespołu niestabilności przyśrodkowej łokcia może stanowić wskazanie do wykonania artroskopii. Celem zabiegu jest oczyszczenie stawu z patologicznych osteofitów i usunięcie objawowych wolnych ciał. Podczas artroskopii lekarz ortopeda ocenia rówież stan więzadła pobocznego łokciowego pod kątem jego niewydolności - w razie konieczności przeprowadza procedury naprawcze.
Przeciwwskazania do zabiegu artroskopii stawu łokciowego
- znacznego stopnia deformacje wrodzone lub pourazowe łokcia,
- ciężkie postaci reumatoidalnego zapalenia stawów,
- przebyte operacje w zakresie transpozycji nerwu łokciowego,
- infekcje tkanek miękkich okolicy łokcia, infekcja stawu.
Powyższe przeciwwskazania do zabiegu w każdym przypadku są rozpatrywane indywidualnie u każdego pacjenta.
Rekonwalescencja po operacji
Po zabiegu na kończynę górną zakładany jest temblak lub specjalna orteza łokcia. Ortopeda i fizjoterapeuta poinformują Cię, w jaki sposób i w jakim zakresie ruchu możesz poruszać łokciem i ramieniem we wczesnym okresie pooperacyjnym. Pomoże to przywrócić zakres ruchu w stawie w optymalnym czasie oraz zapobiegnie zesztywnieniu łokcia po operacji.
Podczas snu używaj poduszek, aby unieść łokieć i ramię powyżej poziomu serca.
Przez pierwsze kilka tygodni po zabiegu unikaj podnoszenia czegokolwiek, co mogłoby nadwyrężyć łokieć (noszenie zakupów, sprzątanie, podnoszenie dziecka). Pierwsze tygodnie po operacji powinieneś spędzić na sesjach fizjoterapii, podczas których fizjoterapeuta nauczy Cię specjalnych ćwiczeń wspomagających powrót do pełnej sprawności.
Jeśli pracujesz przy komputerze, prawdopodobnie będziesz w stanie wrócić do pracy w ciągu pierwszego miesiąca od zabiegu. Jeśli podnosisz ciężkie przedmioty lub wykonujesz pracę fizyczną, powrót do pracy może nastąpić po około 3 miesiącach lub później.
Prowadzenie samochodu jest możliwe, gdy nie musisz już używać temblaka. Ponadto, Twoja kończyna musi być na tyle sprawna, byś mógł jej używać do bezpiecznej jazdy autem. O tym, czy możesz już zacząć prowadzic samochód, poinformuje Cię lekarz ortopeda na wizycie kontrolnej, po wcześniejszej konsultacji z fizjoterapeutą.
W przypadku artroskopowego przeprowadzenia bardziej rozległych procedur naprawczych lub rekonstrukcyjnych stawu łokciowego, czas rehabilitacji oraz powrót do pełnej sprawności mogą się wydłużyć. Jeżeli masz jakiekolwiek pytania lub wątpliwości dotyczące spodziewanych efektów leczenia operacyjnego, umów wizytę kontrolną u lekarza ortopedy.
Ważne informacje
|
Czas trwania zabiegu ( zależny od metody) |
60 - 90 minut |
| Badania wymagane do zabiegu | podstawowe - zakładka przygotowanie do operacji |
| Znieczulenie | ogólne |
| Pobyt w Szpitalu | 1 dzień po operacji |
| Okres znacznej dysfunkcji | 7 dni |
| Okres ograniczonej dysfunkcji | 6-8 tygodni |
| Zdjęcie szwów - pierwsza wizyta | 12 - 16 dni po operacji |
| Zmiana opatrunków | co 3 - 4 dni |
