ZADZWOŃ DO NAS - 12 352 25 25

Leczenie złamań kostek, kości strzałkowej, piszczelowej | CENA: 6000 - 11000 zł

Złamania kostek goleni (kości strzałkowej i/lub kości piszczelowej) należą do częstych urazów w obrębie kończyny dolnej. Mechanizm złamania jest najczęściej pośredni – dochodzi do niego, gdy stopa ustawia się pod kątem do podłoża, a podudzie ulega rotacji. Taka sytuacja może wystąpić podczas nagłego zwrotu w trakcie biegu, utknięcia obciążonej stopy, zeskoku na źle postawioną stopę, a także w wyniku wypadku komunikacyjnego. Ze względu na fakt, że są to złamania wpływające na wzajemne dopasowanie powierzchni stawowych stawu skokowego, leczenie musi doprowadzić do pełnego odtworzenia prawidłowych warunków anatomicznych tej okolicy.

W przypadku złamań niestabilnych (kości piszczelowej i strzałkowej) wskazane jest leczenie operacyjne. Złamania stabilne (niektóre typy złamań kości strzałkowej) poddają się natomiast leczeniu zachowawczemu, choć należy zaznaczyć, że u osób aktywnych sportowo czasem podejmuje się także decyzję o podjęciu leczenia operacyjnego. W trakcie rekonwalescencji pacjent powinien ściśle stosować się do zaleceń lekarza oraz uczestniczyć w procesie rehabilitacji. Pozwoli to zwiększyć szansę na przywrócenie funkcji stawu skokowego sprzed urazu oraz umożliwi szybszy powrót do normalnej aktywności.

 

Umów wizytę u ortopedy wykonującego operacje nastawiania złamań kostek w Krakowie prywatnie

Wybierz ortopedę i umów wizytę przez www lub ZADZWOŃ: 12 352 25 25. Oferujemy szybkie terminy operacji zespolenia złamania kostek.

lek. med. Grzegorz Jarosławski - spec. ortopeda


Grzegorz Jarosławski, ortopeda, Kraków

dr hab. n. med. Henryk Liszka - spec. ortopeda


dr hab. n. med. Henryk Liszka - spec. ortopeda, Kraków

dr n. med. Amadeusz Skiba - spec.ortopeda


dr n. med. Amadeusz Skiba - spec.ortopeda

 

Złamanie kostki - objawy

  • silny ból w miejscu złamania - w przypadku złamania kości strzałkowej ból jest zlokalizowany w okolicy kostki bocznej, w przypadku złamania kości piszczelowej po stronie przyśrodkowej lub w głębi stawu, 
  • niemożność przeniesienia ciężaru lub jakiejkolwiek formy nacisku na nogę ze złamaną kostką, 
  • krwiak, siniak w miejscu złamania, 
  • wyraźna tkliwość, obrzęk w miejscu złamania, 
  • możliwa deformacja obrysu stawu skokowego (w złamaniach kostek z przemieszczeniem),
  • uczucie zimna lub drętwienia stopy (gdy dojdzie do ucisku nerwu lub naczynia tętniczego przez przemieszczony odłam kostny). 

złamana kostka jak wyglada

Dlaczego precyzyjne nastawienie złamań kostek jest takie ważne?

Złamania kostek to złamania występujące w obrębie nasady dalszej kości piszczelowej i/lub kości strzałkowej, które biorą udział w tworzeniu stawu skokowo-goleniowego. Staw skokowo-goleniowy, inaczej staw skokowy górny, tworzą powierzchnie stawowe:

  • górna powierzchnia stawowa bloczka kości skokowej oraz powierzchnia stawowa dolna kości piszczelowej,
  • przyśrodkowa powierzchnia stawowa bloczka kości skokowej oraz powierzchnia stawowa kostki przyśrodkowej (piszczeli),
  • boczna powierzchnia stawowa bloczka kości skokowej oraz powierzchnia stawowa kostki bocznej (strzałki).

Kość strzałkowa oraz kość piszczelowa tworzą widełki, między którymi znajduje się kość skokowa. Tylna krawędź kości piszczelowej czasami nazywana jest „trzecią kostką”, a złamania, w których bierze ona udział określane złamaniami trójkostkowymi. Wzajemne prawidłowe ułożenie kości podudzia i kości skokowej umożliwia ścisłe dopasowanie powierzchni stawowych do siebie (tzw. kongurencję stawu) i tym samym równomierne rozłożenie obciążenia przenoszonego na kość skokową.

Złamania kostek mogą prowadzić do zaburzenia powyższych relacji anatomicznych, co zmienia rozkład sił działających na kość skokową oraz generuje miejsca punktowo zwiększonych nacisków w obrębie chrząstki stawu skokowo-goleniowego. Warto wspomnieć o tym, że grubość chrząstki stawu skokowego wynosi tylko około 1 mm, co czyni ten staw szczególnie wrażliwym na brak kongurencji (wzajemnego dopasowania powierzchni stawowych). Miejscowe przeciążenia chrząstki przyspieszają jej zużycie, co może grozić rozwojem zwyrodnienia stawu nawet u młodych osób. 

Celem leczenia złamań kostek jest precyzyjne odtworzenie wszystkich powierzchni stawowych co do 1 mm z utrzymaniem ich prawidłowego ustawienia do czasu pełnego zrostu kości. W przeciwnym wypadku, brak uzyskania kongurencji stawu może spowodować szybszą degenerację chrząstki stawowej i przedwczesny rozwój choroby zwyrodnieniowej (artrozy).

Rodzaje złamań kostek

Istnieje kilka klasyfikacji złamań kostek. Najpopularniejsze z nich to klasyfikacja Danis – Weber' a i Lauge – Hansen' a. 

System Lauge-Hansena opiera się na mechaniźmie powstania złamania i opisuje 4 typy złamań stawu skokowego:

  • supinacja z rotacją zewnętrzną (S-ER, supination-external rotation) - typ ten stanowi większość diagnozowanych złamań kostek i obejmuje skośne lub spiralne złamanie kości strzałkowej, towarzyszące uszkodzeniom po stronie przyśrodkowej, 
  • supinacja z przywiedzeniem (S-AD, supination-adduction),
  • pronacja z rotacją zewnętrzną (P-ER, pronation-external rotation),
  • pronacja z odwiedzeniem (P-AB, pronation-abduction).

Złamanie kości strzałkowej - złamanie kostki bocznej

Kość strzałkowa przenosi 1/6 obciążeń stawu skokowego. Złamanie kości strzałkowej może doprowadzić do jej skrócenia oraz ustawienia w rotacji zewnętrznej. Precyzyjne nastawienie złamania strzałki jest bardzo ważne, ponieważ nawet minimalne odchylenie od jej prawidłowego ustawienia poważnie zaburza kongurencję stawu skokowego, a ponadto może powodować nieprawidłowe ustawienie i obciążanie stopy podczas chodzenia. 

Złamanie kostki bocznej z uszkodzeniem więzozrostu piszczelowo-strzałkowego

Więzozrost piszczelowo-strzałkowy łączy piszczel oraz strzałkę w ich dolnym odcinku. Uszkodzenie więzozrostu może powodować poszerzenie widełek stawu skokowo-goleniowego i stanowić przyczynę niestabilności stawu skokowego.

Klasyfikacja - system Danisa Webera opiera się głównie na poziomie złamania kości strzałkowej i może być pomocne w ocenie ryzyka uszkodzenia więzozrostu piszczelowo-strzałkowego:

  • Typ A - złamanie strzałki zlokalizowane w części najbardziej dystalnej, na poziomie dalszej nasady kości piszczelowej. Więzozrost piszczelowo-strzałkowy najczęściej pozostaje nieuszkodzony. 
  • Typ B - złamanie strzałki przebiegają skośnie w górę od poziomu dalszej nasady kości piszczelowej. Możliwe uszkodzenie więzadła piszczelowo-strzałkowego przedniego dolnego (AITFL, anterior-inferior tibiofibular ligament). 
  • Typ C - złamanie kości strzałkowej obemuje jej dalszą nasadą bliżej trzonu. W typowych złamaniach C najczęściej dochodzi do uszkodzenia więzozrostu piszczelowo-strzałkowego.  

Złamanie kości piszczelowej - kostki przyśrodkowej, złamania dwukostkowe

Kostka przyśrodkowa rzadko ulega izolowanemu złamaniu. Najczęściej dochodzi do jednoczesnego złamania kości piszczelowej i strzałkowej.

 zlamanie dwukostkowe stabilizacja

Złamanie trójkostkowe

Złamanie trójkostkowe obejmuje równoczesne złamanie kostki bocznej, kostki przyśrodkowej oraz tylnej krawędzi piszczeli („kostki tylnej”). Złamaniu może towarzyszyć tylne zwichnięcie kości skokowej i rozerwanie więzozrostu piszczelowo - strzałkowego.

zlamanie trojkostkowe rtg

zlamanie trojkostkowe stabilizacja

zlamanie trojkostkowe tk

Złamanie typu „pilon fracture”

Określenie „pilon” dotyczy dalszego końca kości piszczelowej powstałych przy urazach wysokoenergetycznych. Są to złamania wieloodłamowe z uszkodzeniem chrząstki stawu skokowego. Zwykle towarzyszy im duży uraz tkanek miękkich otaczających staw skokowy. Mechanizm złamania typu pilon obejmuje kompresję osiową (upadek z dużej wysokości) lub silną rotację podudzia wzgledem stopy - wtedy częściej jest to spiralny typ złamania. 

Celem leczenia złamań typu pilon fracture jest odtworzenie długości kości piszczelowej, jej osiowości i rotacji, przywrócenie powierzchni stawowych. Nierzadko podczas operacji konieczne jest wykorzystanie przeszczepów kostnych celem wypełnienia ubytków i wzmocnienia kontrukcji gojącej się kości. 

zlamanie pilon fracture kosci piszczelowej

zlamanie piszczeli pilon fracture tk

Złamania kostek u dzieci

U dzieci występują dwa charakterystyczne złamania: Tillaux oraz trójpłaszczyznowe, które mogą obejmować chrząstkę wzrostową piszczeli. Bardzo ważnym celem leczenia jest ochrona chrząstki wzrostowej, której trwałe uszkodzenie mogłoby doprowadzić do zaburzeń wzrostu kości na długość.

Diagnostyka złamań kostek

Pierwszym punktem diagnostyki jest zebranie od pacjenta wywiadu, który pozwoliłby choć częściowo ustalić prawdopodobny mechanizm urazu. Następnie lekarz wykonuje badanie palpacyjne, by wstępnie zlokalizować miejsce złamania oraz badanie USG  stawu skokowego w razie podejrzenia towarzyszących uszkodzeń tkanek miękkich – szczególnie więzadeł stawu skokowego i stawów sąsiednich. W przypadku złamań z przemieszczeniem należy wziąć pod uwagę uszkodzenia naczyń krwionośnych oraz nerwów.

Zdjęcie RTG złamanej kostki

Do oceny złamań wykorzystuje się zdjęcia rentgenowskie w projekcjach: AP, bocznej oraz celowanej na widełki stawu skokowego z ustawieniem podudzia w 15-20 stopniach rotacji wewnętrznej. W przypadku bólu występującego z boku kolana należy także wykonać radiogram obejmujący całą długość kości podudzia celem wykluczenia tzw. wysokiego złamania kości strzałkowej (typu Maisonneuve). Na zdjęciach RTG widoczne są szczeliny złamania. Ponadto, można ocenić zborność stawu skokowo-goleniowego - w prawidłowych warunkach górna, boczna i przyśrodkowa szpara dookoła kości skokowej powinny być takiej samej szerokości. Poszerzenie wolnej przestrzeni – przyśrodkowej lub bocznej względem kości skokowej, świadczy o rozejściu się „widełek stawu skokowego” i zawsze wymaga leczenia operacyjnego.

Precyzując, ortopedzi uznają złamanie kostek za niestabilne, gdy na RTG uwidocznione są:

  • przemieszczenie odłamów kostnych > 2 mm,
  • podwichnięcie lub zwichnięcie kości skokowej pod dalszą nasadę piszczeli,
  • poszerzenie jamy staowej po przyśrodkowej stronie,
  • zmiana kąta skokowo-goleniowego,
  • zmiana kąta nachylenia kości skokowej,
  • poszerzenie przejaśnienia piszczelowo-strzałkowego,
  • utrata osiowości płytek podchrząskowych w linii piszczelowo-strzałkowej,
  • skrócenie lub wydłużenie kości strzałkowej (brak pokrycia linii podchrząstkowych). 

Tomografia komputerowa 3D złamanej kostki

W przypadku skomplikowanych złamań wieloodłamowych przydatne jest wykonanie tomografii komputerowej z rekonstrukcją obrazu w 3D. Jeśli występuje podejrzenie co do wystąpienia ostrego urazu chrzęstno-kostnego bloczka kości skokowej, należy wykonać badanie metodą rezonansu magnetycznego stawu skokowego (MRI). Rezonans magnetyczny pozwala także na dokładną ocenę uszkodzeń tkanek miękkich w odniesieniu do przemieszczonych odłamów kości.

Leczenie złamań kostek

Decyzja dotycząca wyboru metody leczenia jest zawsze podejmowana indywidualnie.

Nieoperacyjnie (zachowawczo) można rozważyć leczenie:

  • złamań strzałki Webera A i B niepołączonych z uszkodzeniem więzadła trójgroniastego,
  • nieprzemieszczone dystalne izolowane złamania kostki bocznej. 

Wskazania do leczenia operacyjnego:

  • złamania Webera typu A połączone z uszkodzeniem więzadła trógroniastego, złamaniem S-AD, 
  • złamania Webera typu B jako część złożonego złamania (dwukostkowe, trójkostkowe),
  • złamania Webera typu C oraz P-ER z uszkodzeniem więzozrostu, 
  • zzłamania otwarte, 
  • złamania ze zwichnięciem kości skokowej. 

Wybierając metodę leczenia należy kierować się nie tylko typem złamania, ale również czynnikami takimi jak:

  • obecność ostrych uszkodzeń chrzęstnych lub chrzęstno-kostnych stawu skokowego,
  • obecność chorób współistniejących mających wpływ na procesy gojenia (żylaki, miażdżyca tętnic kończyn dolnych, cukrzyca),
  • wiek, poziom aktywności pacjenta,
  • rodzaj uprawianej aktywności sportowej ( im bardziej aktywny i wymagający pacjent tym bliżej jesteśmy decyzji operacyjnych dających szansę na wczesny powrót do ruchu obciążania versus długotrwałe unieruchomienie)

Operacja złamanej kości strzałkowej, piszczelowej

Niestabilne urazy kostek leczy się operacyjnie poprzez otwarte nastawienie odłamów i zespolenie wewnętrzne. Chirurg używa w tym celu dedykowanych do kostek śrub i płytek. W przypadku złamań kostek z uszkodzeniem więzozrostu piszczelowo-strzałkowego dokonuje się anatomicznego nastawienia strzałki i zespolenia kości strzałkowej z piszczelą za pomocą śrub więzozrostowych lub stabilizacji typu „endobutton” (naprawa - odprowadzenie wspomnianego „rozejścia się widełek stawu skokowego”).

Jak szybko po złamaniu kostki trzeba operacyjnie zespolić kość?

Zabieg zespolenia złamanej kostki powinien być przeprowadzony do kilku dni po urazie. Złamania otwarte wymagają najszybszego jak to możliwe nastawienia odłamów po wcześniejszym dokładnym oczyszczeniu tkanek. Aby zmniejszyć ryzyko infekcji czasami stosuje się zespolenie zewnętrzne

zespolenie zewnetrzne piszczeli

Gips po złamaniu kości strzałkowej bez przemieszczenia

Złamania stabilne można leczyć operacyjnie lub zachowawczo. Leczenie zachowawcze złamań stabilnych raczej stosuje się u osób w podeszłym wieku, osób mało aktywnych oraz u osób z chorobami przewlekłymi utrudniającymi gojenie się tkanek miękkich. Na nogę zakłada się gips obejmujący staw skokowy lub rzadziej wyższy gips obejmujący dodatkowo staw kolanowy. W Szpitalu Dworska w Krakowie zakładamy lekki i przewiewny gips syntetyczny HM Cast, który jest dużo bardziej komfortowy w noszeniu niż gips tradycyjny. 

Orteza po złamaniu kości strzałkowej

W okresie doleczania stosowane są ortezy podudziowe typu „Walker”, które pozwalają na częściowe obciążanie kończyny, gdy zezwoli na to lekarz. Główną wadą leczenia zachowawczego złamań kostek jest trudność w utrzymaniu idealnego ustawienia odłamów do czasu uzyskania pełnego zrostu. W związku z tym, u młodych aktywnych osób i sportowców częściej wybiera się metodę leczenia operacyjnego (bez względu na typ złamania).

orteza po złamaniu kostki

Rehabilitacja po złamaniu kostki

Proces rehabilitacji zawsze powinien przebiegać we współpracy fizjoterapeuty z ortopedą wykonującym zabieg operacyjny lub prowadzącym leczenie zachowawcze. Istotne jest wspólne ustalenie planu fizjoterapii i jej specyficznych celów oraz ograniczeń - w zależności od mechanizmu urazu, typu złamania oraz rodzaju zastosowanego zespolenia.

Ćwiczenia rehabilitacyjne powinny rozpocząć się w 2-3 dobie pooperacyjnej i mają za zadanie umożliwić pionizację i bezpieczny chód. Operowanej kończyny po złamaniu kostki z reguły nie wolno obciążać przez przynajmniej 6-8 tygodni, a w niektórych przypadkach nawet przez 10 tygodni. W tym okresie pacjent porusza się o kulach, początkowo w bucie gipsowym, a następnie w specjalnej ortezie typu Walker. Stopniowe obciążane kończyny można rozpocząć tylko po uzyskaniu informacji od ortopedy odnośnie zrostu kostnego i wygojenia więzozrostu piszczelowo-strzałkowego.

Nauka obciążania nogi i chodzenia po złamaniu kostki

Pierwsze obciążanie kończyny może mieć postać ćwiczeń wykorzystujących tzw. irradiację czyli przeniesienie pobudzenia. Fizjoterapeuta przykłada opór na kończynie górnej lub tułowiu, wywołując określony wzorzec podporowy kończyny dolnej. Dzięki zastosowaniu pozycji w leżeniu z oparciem stopy o ścianę czy w półsiadzie, pacjent czuje się bezpieczniej i pewniej w trakcie pierwszych prób obciążania operowanej kostki. Jest to również dobry sposób treningu propriocepcji czyli odczuwania pozycji stawu skokowego bez kontroli wzroku. Następnie pacjent uczy się prawidłowo obciążać stopę na podłożu w trakcie chodu.

W przypadku leczenia zachowawczego, po zdjęciu gipsu szczególnie ważne są ćwiczenia rozciągające mięsień trójgłowy łydki, który po dłuższym unieruchomieniu jest przykurczony i zaburza biomechanikę kończyny dolnej.

Chodzenie bez kul po złamaniu kości piszczelowej - kiedy możliwe

Niektóre typy złamań kości piszczelowej mogą wymagać dłuższego czasu odciążania - nawet około 10 tygodni. Chodzenie na nodze po zespoleniu złamania kości piszczelowej jest możliwe tylko po wyraźnej zgodzie lekarza ortopedy, który najpierw musi ocenić zrost kości na aktualnych kontrolnych zdjęciach RTG. 

Złamanie kości piszczelowej i strzałkowej czas leczenia

Czas powrotu do powrotu do pełnej sprawności jest różny – w zależności od rozległości urazu może wynosić od 3 do 8 miesięcy. Duże znaczenie w procesie rekonwalescencji odgrywa zaangażowanie pacjenta w proces rehabilitacji. Należy mieć na uwadze, że niektóre skomplikowane typy złamań mogą uniemożliwić idealne odtworzenie powierzchni stawowych, co wiąże się z pewnym ograniczeniem funkcji stawu pomimo maksymalnych starań włożonych w proces usprawniania.

Ile zwolnienia L4 po złamaniu kostki? Kiedy można wrócić do pracy?

Długość zwolnienia lekarskiego zależy od poziomu skomplikowania złamania, postępów rehabilitacji oraz rodzaju wykonywanej pracy przez pacjenta. Jeżeli pacjent wykonuje pracę przy komputerze z domu, może wrócić do aktywności zawodowej, gdy tylko ból wynikający się z gojenia kości będzie umożliwiał skupienie się przy pracy. Większość pacjentów pracujących przy komputerze może wrócić do pracy w 3-4 tygodniu po złamaniu. Jeżeli praca wymaga dojazdu komunikacją miejską, własnym samochodem, a także samo wykonywanie pracy wiąże się z długotrwałym chodzeniem, długość zwolnienia może być przedłużana. Większość pacjentów w tym wypadku wraca do pracy po około 4-6 miesiącach.  

Jak długo puchnie noga po złamaniu kostki?

Największy obrzęk związany ze złamaniem narasta w ciągu 48 godzin od urazu. Aby zapobiec zwiększaniu się opuchlizny należy trzymać staw skokowy na lekkim podwyższeniu - unikać długotrwałego siedzenia z nogą opuszczoną w dół (zwłaszcza po operacji lub gdy noga jest w gipsie). Obrzęk nogi powienien stopniowo zmniejszać się w ciągu kolejnych tygodni. Proces ten można usprawnić poprzez zabiegi drenażu limfatycznego wykonywane przez doświadczonego fizjoterapeutę. Nawet po uzyskaniu pełnego zrostu kości niewielka opuchlizna może okresowo powracać, najczęściej jest to związane z nadmiernym przeciążeniem stawu, którego biomechanika nie zostało do końca przywrócona (brak odpowiedniej rehabilitacji). Jeżeli się to dzieje, warto skontrolować stan nogi u doświadczonego fizjoterapeuty, który poprzez terapię manualną poprawi funkcję stawu skokowego, co daje szansę na zmniejszenie nieprawidłowych przeciążeń i przewlekłego obrzęku. 

-

Źródła:

  1. Gaździk TS. Złamania kostek goleni. Ortho & Trauma 3(3),2006: 25-34.
  2. Benirschke S. Kramer P. Złamania kostek [w:] DiGiovanni C. Greisberg J. (Marczyński J. red.) Stopa i staw skokowo-goleniowy: Core Knowledge of Orthopaedics, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2010; s. 271-284.
  3. Tarkin I. Cole P. Złamania typu pilon kości piszczelowej. [w:] DiGiovanni C. Greisberg J. (Marczyński J. red.) Stopa i staw skokowo-goleniowy: Core Knowledge of Orthopaedics, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2010; s. 285-301.

Ważne informacje

Czas trwania zabiegu ( zależny od metody) 

 50 - 120 minut
Badania wymagane do zabiegu podstawowe - zakładka przygotowanie do operacji
Znieczulenie standardowo podpajęczynówkowe, blok okołokostkowy
Pobyt w Szpitalu  do 12 godzin po operacji
Okres znacznej dysfunkcji 5 - 21 dni
Okres ograniczonej dysfunkcji  3 - 8 tygodni
Zdjęcie szwów - pierwsza wizyta 12 - 16 dni 
Zmiana opatrunków  co 3 - 4 dni 
Przeciwwskazania do zabiegu masywny obrzęk, pęcherze, zły stan tkanek miękkich

 

Najczęściej zadawane pytania o leczenie złamanej kostki:

Jak długo zrasta się kość piszczelowa? Kiedy można chodzić po złamaniu kostki?

Złamanej kostki nie wolno obciążać przez co najmniej 6-8 tygodni, a w niektórych przypadkach nawet przez 10 tygodni. W tym okresie pacjent porusza się o kulach, początkowo w bucie gipsowym, a następnie w specjalnej ortezie typu Walker. Stopniowe obciążane kończyny można rozpocząć tylko po uzyskaniu informacji od ortopedy odnośnie wystąpienia zrostu kostnego.

Jak długo trwa rehabilitacja po złamaniu kostki?

Czas rehabilitacji po złamaniu kostki jest różny – w zależności od rozległości urazu może wynosić od 3 do 8 miesięcy. Duże znaczenie dla długości rekonwalescencji odgrywa zaangażowanie pacjenta w proces usprawniania. Rehabilitacja zawsze powinna przebiegać we współpracy fizjoterapeuty z ortopedą wykonującym zabieg operacyjny lub prowadzącym leczenie zachowawcze.

Jak długo boli noga po złamaniu kostki?

Niewielkie dolegliwości bólowe w pierwszych 2-3 miesiącach po złamaniu kostki mogą wynikać z aktywnych procesów przebudowy kości. Czynny udział pacjenta w rehabilitacji pozwala zapobiec bólom wynikającym z obecności blizny pooperacyjnej czy adaptacji tkanek do ponownego obciążania masą ciała. Należy mieć na uwadze, że niektóre skomplikowane typy złamań mogą uniemożliwić idealne odtworzenie powierzchni stawowych, co wiąże się z pewnym ograniczeniem funkcji stawu skokowego. U niektórych pacjentów po masywnych urazach kostki w ciągu 2-10 lat mogą rozwinąć się zmiany zwyrodnieniowe pomimo maksymalnych starań włożonych w proces leczenia.

Cena usługi: 6000 - 11000
+ Koszt implantu: 1500 - 5000

Cena: 6000 - 11000 zł
+ Koszt implantu: 1500 - 5000 zł

Kontakt

Dworska 1B, 30-314 Kraków
rejestracja@dworska.pl

Godziny otwarcia

Poniedziałek:
7:30 - 20:30
Wtorek:
7:30 - 20:30
Środa:
7:30 - 20:30
Czwartek:
7:30 - 20:30
Piątek:
7:30 - 20:30
Sobota:
7:30 - 14:00
Niedziela:
nieczynne
lokalizacja parkingu

Parking koło Nowej Ortopedii - wjazd od ulicy Bułhaka