ZADZWOŃ DO NAS - 12 352 25 25

Artroskopowe szycie łąkotki | CENA: 9000-10000 zł

Łąkotki są bardzo ważnymi strukturami chroniącymi chrząstkę stawową kolana przed nadmiernym zużyciem. Każde podejrzenie urazu łąkotki należy dokładnie zdiagnozować, a w przypadku stwierdzenia uszkodzenia wdrożyć odpowiednie leczenie. Istnieje wiele typów urazów łąkotek – niektóre z nich (np. drobne pęknięcia, stłuczenie) można leczyć zachowawczo, inne natomiast wymagają wykonania zabiegu operacyjnego. Szczególnie niekorzystną sytuacją jest, gdy uszkodzony fragment łąkotki jest niestabilny i zaczyna uszkadzać powierzchnię chrząstki stawu kolanowego, ponieważ może to prowadzić do jej zniszczenia i szybkiego zwyrodnienia kolana.

Jedną z możliwości leczenia jest artroskopowe szycie uszkodzonej łąkotki. Zaletą tej metody jest zachowanie własnej naturalnej łąkotki, która pierwotnie jest idealnie dopasowana do kształtu powierzchni stawowych i dzięki temu zachowana zostaje biomechanika stawu, funkcja ochronna łękotki. Artroskopia stawu kolanowego daje możliwość zarówno precyzyjnej oceny urazu łąkotki jak i jednoczesne podjęcie procedur naprawczych. Zabieg artroskopowego szycia łąkotki wykonywany jest bez konieczności otwierania stawu – chirurg wykonuje małe nacięcia (ok. 8mm), przez które wprowadza kamerę oraz miniaturowe narzędzia, a wnętrze kolana jest obserwowane podczas zabiegu na monitorze.

Umów wizytę teraz - do lekarza specjalizującego się w artroskopowym szyciu łąkotki w naszym szpitalu

lek. med. Grzegorz Jarosławski - spec. ortopeda


Grzegorz Jarosławski, ortopeda, Kraków

dr n.med. Adam Podhorecki - spec. ortopeda


dr n.med. Adam Podhorecki - spec. ortopeda

lek. med. Marcin Janeczek - spec. ortopeda


lek. med. Marcin Janeczek ortopeda Kraków

dr n. med. Amadeusz Skiba - spec.ortopeda


dr n. med. Amadeusz Skiba - spec.ortopeda

dr n. med. Tomasz Pardała - spec. ortopeda


 dr n. med. Tomasz Pardała - spec. ortopeda

 

Oglądnij animację 3D przykładowego szycia łąkotki kolana według preferencji naszego ortopedy lek. med. Grzegorza Jarosławskiego.

Funkcja łąkotek kolana

W kolanie znajdują się dwie łąkotki: przyśrodkowa oraz boczna. Rolą łąkotek stawu kolanowego jest:

  • amortyzacja wstrząsów podczas przeniesienia ciężaru ciała na kończynę,
  • przeniesienie sił uciskowych bardziej na obwód, dzięki czemu chrząstka stawu kolanowego w części centralnej jest poddawana mniejszym obciążeniom – gdy kolano jest wyprostowane, łąkotki przenoszą 50% siły uciskowej, a gdy kolano jest ugięte do kąta 90 stopni, łąkotki mogą przenosić nawet do 85% obciążeń [1];
  • optymalne uzupełnienie anatomicznie niedopasowanej powierzchni kości udowej i kości piszczelowej. Częściowe lub całkowite usunięcie łąkotki (meniscektomia) zwiększa punktowy nacisk na powierzchnie stawowe i kość podchrzęstną oraz obniża stabilność kolana co doprowadza do szybszego rozwoju zwyrodnienia stawu;
  • precyzyjna dystrybucja płynu stawowego;
  • funkcja proprioceptywna - aktywowanie szybkich odruchów nerwowo - mięśniowych mających funkcję ochronną dla stawu poprzez szybkie wyzwalanie napięcia mięśniowego zabezpieczającego przed niekontrolowanym ruchem w stawie;
  • podwyższenie stabilności stawu w całym zakresie ruchu.

Objawy uszkodzenia łąkotki

Do pęknięcia łąkotki może dojść na skutek ostrego urazu lub w wyniku sumowania się mikrouszkodzeń - na przykład na tle zmian zwyrodnieniowych, nieprawidłowej osi kończyny dolnej itd. Ostre uszkodzenie łąkotki jest najczęściej wynikiem niekontrolowanej rotacji podudzia przy zgiętym i obciążonym kolanie. Skręt podudzia na zewnątrz predysponuje do pęknięcia łąkotki przyśrodkowej, natomiast rotacja do wewnątrz łąkotki bocznej. W związku z tym, że łąkotka przyśrodkowa jest mniej ruchoma, większy odsetek urazów stanowią uszkodzenia łąkotki przyśrodkowej, zwłaszcza jej rogu tylnego.

W przypadku urazu o dużej sile, pęknięcie łąkotki może stanowić jeden z elementów uszkodzenia kolana, np. bardzo często dochodzi do jednoczesnego uszkodzenia łąkotki przyśrodkowej i więzadła pobocznego piszczelowego oraz zerwania więzadła krzyżowego przedniego (ACL, anterior cruciate ligament). Uraz kolana nazywany jest wtedy nieszczęśliwą triadą O’Doneghue’a i przeważnie dochodzi do niego w wyniku mocnego uderzenia w boczną stronę zgiętego stawu kolanowego w trakcie gry w piłkę nożną lub koszykówkę albo na nartach.

W przypadku ostrego uszkodzenia łąkotki z przemieszczeniem jej fragmentu może być słyszalny trzask w stawie kolanowym, czemu towarzyszy nagły ból i czasami zablokowanie ruchu w stawie. Próba wyprostu zablokowanego kolana wywołuje nasilenie dolegliwości. W ciągu kilku godzin może pojawić się obrzęk, zwłaszcza jeśli doszło do jednoczesnego uszkodzenia więzadła krzyżowego i/lub pobocznego przyśrodkowego. Obciążanie kolana może być niemożliwe ze względu na silny ból. Sytuacja taka wymaga zawsze pilnej artroskopii kolana poprzedzonej wykonaniem rezonansu kolana (MRI).

Zwyrodnieniowe uszkodzenia łąkotek mogą mieć charakter miejscowego pęknięcia lub rozwarstwienia łąkotki i nie muszą dawać tak wyraźnych objawów. Zwyrodnieniowe uszkodzenia łąkotek mogą nie dawać wcale dolegliwości bólowych, mogą być objawowe okresowo i nawet samoistnie ustępować. Najczęściej mają postać skośnego horyzontalnego stabilnego pęknięcia w rogu tylnym łękotki przyśrodkowej. Ważne jest, żeby mieć świadomość, że pęknięcia nigdy same się nie wygoją, zawsze będą powoli postępować - rozszerzać się na coraz większą część łękotki. Zawsze związane też są z większym ryzykiem oderwania fragmentu łękotki i wytworzeniem większych uszkodzeń w stawie, czyniąc jednocześnie uszkodzenie łękotki nienaprawialnym. Może do tego dojść nawet podczas zwykłych czynności, np. w trakcie wstawania z pozycji kucznej. Przewlekły ból świadczy pośrednio o uszkadzaniu chrząstki i wymaga rozważenia artroskopowego zaopatrzenia takiej łękotki.

Ryzyko uszkodzeń łąkotek jest największe u osób:

  • z wadliwym ustawieniem kończyny dolnej - koślawość kolan bardziej przeciąża łąkotkę boczną, a szpotawość kolan łąkotkę przyśrodkową,
  • z niestabilnością kolana, najczęściej na podłożu uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego ACL,
  • trenujących sporty kontaktowe i inne dynamiczne, ze słabą kontrolą nerwowo-mięśniową kolana,
  • z nadwagą.

Rodzaje uszkodzeń łąkotki

W zależności od przebiegu linii pęknięcia łąkotki wyróżnia się rodzaje uszkodzeń łąkotek:

  • podłużne pionowe (np. typu rączka od wiaderka),
  • poprzeczne (promieniowe),
  • horyzontalne (rozwarstwienie),
  • skośne, np. typu „dziób papugi”,
  • złożone.

Inny równie bardzo istotny podział uszkodzeń łękotki oparty jest na morfologii pęknięcia w przekroju poprzecznym łękotki zobrazowanym w badaniu MRI kolana. Uproszczając, uszkodzenie I i II stopnia nie kwalifikują się do leczenia operacyjnego, a uszkodzenia III i IV powinny być operowane.

uszkodzenia lakotek

W zależności od zaawansowania pęknięcia łękotki w obrazie rezonansu magnetycznego rozróżniamy 4 typy uszkodzenia:

  1. uszkodzenie wewnętrzne, bardzo częste. Leczymy nieoperacyjnie tylko w przypadku wyraźnych dolegliwości bólowych.
  2. rozleglejsze uszkodzenie wewnętrzne - postępowanie jak w przypadku typu I. 
  3. uszkodzenia przekraczające powierzchnię stawową łękotki - najczęściej objawowe, ale nie dające objawów blokowania stawu, przeskakiwania. Ich pozostawienie (nie zoperowanie) grozi powiększaniem się uszkodzenia, uszkadzaniem chrząstki i przekształceniem się do typu IV.
  4. wymagają pilnego leczenie operacyjnego - artroskopii kolana z podjęciem próby zeszycia, naprawy. Znacznie łatwiej zeszyć łękotkę w III stopniu uszkodzenia niż w IV.

uszkodzenia lakotek2

Potencjał gojenia się łąkotki w dużym stopniu zależy od stopnia ukrwienia miejsca, w którym doszło do uszkodzenia [1]. U dzieci łąkotki są zaopatrzone przez naczynia krwionośne na prawie całej swojej szerokości. Wraz z wiekiem spada głębokość, na jaką docierają naczynia krwionośne – u osoby dorosłej jest to zaledwie 1/3 obwodowa część łąkotki o szerokości ok. 6 mm. W tej strefie obwodowej (tzw. „czerwonej" ) łękotka przy odpowiednio wczesnym rozpoznaniu i poprowadzeniu rehabilitacyjnym może się samoistnie wygoić.

Kwalifikacja do zabiegu szycia łąkotki

Leczenie operacyjne polegające na szyciu łąkotki rozważa się, biorąc pod uwagę poniższe czynniki:

  1. kształt uszkodzenia łąkotki – najlepiej goją się urazy pionowe o prostej linii pęknięcia łąkotki (MRI),
  2. lokalizacja uszkodzenia łąkotki – im bliżej unaczynionej części łąkotki znajduje się uszkodzenie, tym większa szansa na pełne zagojenie z zachowaniem spójności i funkcji łąkotki,
  3. czas jaki upłynął od urazu łąkotki – lepszemu gojeniu podlegają świeże urazowe uszkodzenia łąkotek (do 6-8 tygodni) niż pogłębiające się uszkodzenie będące skutkiem wieloletniego zwyrodnienia łąkotki (wywiad),
  4. wiek pacjenta – najlepiej rokują zabiegi szycia łąkotek wykonane u osób do 40 roku życia (wywiad),
  5. stabilność kolana, obecność innych uszkodzeń towarzyszących (badanie),
  6. prawidłową oś kolana (badanie),
  7. koordynacja nerwowo - mięśniowa, wydolność mięśniową kolana (badanie).

W kwalifikacji do zabiegu operacyjnego ważne są objawy zgłaszane przez pacjenta (silny ból i blokowanie kolana) oraz potwierdzenie uszkodzenia łąkotki w badaniu rezonansem magnetycznym. W niektórych przypadkach możliwe jest określenie jeszcze przed planowaną operacją czy uszkodzona łąkotka po zabiegu szycia będzie miała tendencję do naprawy i dalszego pełnienia swojej funkcji. Zdarzają się również sytuacje, w których dopiero w trakcie artroskopii okazuje się, że zszycie łąkotki nie będzie możliwe w zadawalającym stopniu i część łąkotki trzeba będzie usunąć.

Zabieg szycia uszkodzonej łąkotki

Artroskopia stawu kolanowego rozpoczyna się od dokładnej oceny uszkodzenia łąkotki i pozostałych struktur kolana. Następnie dokonuje się wyboru optymalnej techniki szycia łąkotki uzależnionej od lokalizacji uszkodzenia, preferencji chirurga, dostępności dodatkowych implantów i specjalistycznego instrumentarium dedykowanego do szycia łękotki.

Istnieje wiele różnych technik szycia łękotki, sposobów dojścia do miejsca uszkodzenia, opinii na temat czy szyć łękotki szwami wchłanialnymi czy nie, czy stosować specjalne implanty - tzw. zszywki, kotwice czy lepiej nie.

Każde szycie łękotki jest indywidualnym zabiegiem wymagającym podejmowania różnych zmiennych decyzji w trakcie zabiegu. Im bardziej doświadczony ortopeda i im lepiej wyposażony blok operacyjny, tym bardziej elastycznie i optymalnie może przebiec zabieg naprawy łękotki. Szycie musi uwzględniać strefę, w której wykonywane jest doszywanie, bo w zależności od niej w innym kierunku trzeba przeprowadzać szwy. Szycie musi być kompromisem pomiędzy mocnym stabilnym zespoleniem (np. szwami niewchłanialnymi, zszywkami) a biologią, podczas której łękotka w trakcie przebudowy może się ponownie domodelować do powierzchni stawowej, tak aby znowu idealnie pasować do chrząstki w stawie. Szczególnie trudne zabiegi to repozycje całkowicie oderwanych łękotek - tzw. typu rączka od wiaderka. Jeśli doszło do jednoczesnego urazowego uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego kolana, szycie łąkotki i rekonstrukcję kolana powinno się wykonać podczas jednej artroskopii.

Poniżej film z artroskopii jednego z naszych pacjentów ( operator Grzegorz Jarosławski ) - zabieg w całości wykonany z użyciem wchłanialnych nici.

W przeciwieństwie do szycia łąkotki gotowymi kotwicami wykonanymi z nici polisterowych i kotwic z PEEK (polyether ether ketone ), przy wykorzystaniu naszej metody szycia po 8 tygodniach w kolanie nie ma żadnych pozostałości po szwach.

Rekonwalescencja po szyciu łąkotki - kontrole u ortopedy

Nigdy nie kończymy tylko na operacji! Monitoring okresu rekonwalescencji to w naszej praktyce ortopedycznej istotny element w procesie powrotu pacjenta do zdrowia! W Nowej Ortopedii w Krakowie u każdego pacjenta po zabiegu szycia łąkotki przeprowadzamy szczegółową kontrolną ocenę procesu gojenia. Dzięki temu pacjenci mogą bezpiecznie brać udział w procesie rehabilitacji - zakres terapii i intensywność ćwiczeń jest dodatkowo dostosowywana do aktualnego stanu strukturalnego kolana. 

Na poniższym filmie w drugim tygodniu po operacji sprawdziliśmy czy łąkotka przyśrodkowa pozostaje w prawidłowej lokalizacji i czy jest stabilnie przyszyta do torebki stawowej. W USG kolana oceniliśmy także to, czy powstaje prawidłowa blizna. 

Rehabilitacja po artroskopowym szyciu łąkotki

Po zabiegu szycia łąkotki każdorazowo operator ustala indywidualnie podstawowe zasady postępowania na najbliższe 6 tygodni. Dotyczą one dopuszczalnego zakresu ruchu kolana, możliwości obciążania, konieczności stosowania kul łokciowych czy ortezy.

Nadmierne zbyt wczesne zgięcie kolana lub wykonywanie ruchów rotacyjnych może doprowadzić do uszkodzenia szwów i rozejście się miejsca naprawy łękotki. By zmniejszyć pooperacyjny obrzęk kolana i poprawić komfort w trakcie aktywności, w Szpitalu Dworska stosowane jest urządzenie Game Ready, którego działanie polega na optymalnej kompresji i chłodzeniu operowanego kolana.

Ważne jest, aby jak najwcześniejszej rozpocząć odtwarzanie symetrycznego fizjologicznego chodu, tak aby nie doszło do wytworzenia nieprawidłowych wzorców jak to ma miejsce przy chodzeniu o 1 kuli łokciowej z obciążaniem tylko 1 kończyny.

Pacjent wychodzi ze szpitala w ciągu pierwszej doby po zabiegu artroskopii z zaleceniami do zrealizowania w domu przez kolejne kilka dni:

  • uniesienie operowanej nogi powyżej poziomu biodra,
  • ćwiczenia zakresu ruchomości stawu skokowego,
  • stosowanie chłodnych okładów na kolano - 15 minut co 2 godziny,
  • ćwiczenia izometryczne mięśnia czworogłowego uda.

Rehabilitacja po szyciu łąkotki powinna być kontynuowana pod okiem doświadczonego fizjoterapeuty przez około 3 miesiące. Zakres ruchu oraz procent obciążania operowanej nogi są stopniowo zwiększane po konsultacji z ortopedą i pod warunkiem braku pojawienia się dolegliwości bólowych u pacjenta. Ćwiczenia po szyciu łąkotki powinny uwzględniać poprawną aktywację mięśni stabilizujących staw kolanowy, ponieważ raz uszkodzona łąkotka nawet po zagojeniu nie będzie już tak wytrzymała jak przed urazem. Prawidłowe wzmocnienie mięśni może ochronić łąkotkę przez nadmiernymi przeciążeniami i zmniejszyć ryzyko ponownych uszkodzeń. 

szycie łąkotki kolana ćwiczenia

Rehabilitacja po rekonstrukcji ACL i szyciu łąkotki (gdy obie procedury były wykonywane w ramach jednego zabiegu) wymaga jeszcze bardziej umiejętnego zrównoważenia wprowadzenia ruchu zgięcia oraz kompresji na odpowiednim etapie rehabilitacji. Jeśli w rekonstrukcji więzadła ACL pobierany był własny przeszczep, okres między 8 a 12 tygodniem cechuje spadek wytrzymałości przeszczepu i zwiększone ryzyko jego zerwania.

Kiedy powrót do codziennej aktywności i sportu?

Powrót do codziennych czynności w przypadku równoczesnego szycia łąkotki i rekonstrukcji ACL jest wydłużony i może nastąpić w 3 - 6 miesiącu po zabiegu. Powrót do sportu jest możliwy w około 12 miesiącu po operacji lub później, w zależności od postępu rehabilitacji i rodzaju uprawianego sportu.

Oglądnij krótki film prezentujący przykłady ćwiczeń stopniowo wdrażanych podczas planu rehabilitacji po szyciu łąkotki kolana. 

Inne metody leczenia uszkodzeń łąkotki

Nie wszystkie rodzaje uszkodzeń łąkotek podlegają leczeniu operacyjnemu. W przypadku drobnych stabilnych pęknięć łąkotek do 10 mm podejmuje się próbę leczenia zachowawczego umiejętnie prowadzoną rehabilitacją. 

Nie wszystkie urazy łąkotek zakwalifikowane do leczenia operacyjnego da się naprawić poprzez zszycie. Pęknięcia w części nieukrwionej, rozległa destrukcja lub zestarzałe uszkodzenia łąkotek muszą być leczone poprzez wycięcie całej łąkotki lub jej części (meniscektomia). W takim wypadku można dokonać przeszczepu, który zastąpi funkcję naturalnej łąkotki. W zależności od stopnia uszkodzenia łękotki, można przeprowadzić zabieg:

  • implantacji całej łękotki pobranej z banku tkanek (allograft),
  • zabieg implantacji fragmentu syntetycznej łękotki (przy zachowanych korzeniach łękotki) - wykonanej z poliuretanu lub kolagenu (Menaflex lub Actifit).

Bibliografia:

[1] Uszkodzenia kolana [w:] Brotzman S.B, Wilk K.E.: „Rehabilitacja ortopedyczna” tom 2, Elsevier Urban & Partner 2008, s. 481-488.

Ważne informacje

Czas trwania zabiegu ( zależny od metody) 

30 - 120 minut 
Badania wymagane do zabiegu  podstawowe -  zakładka przygotowanie do operacji
Znieczulenie  podpajęczynówkowe
Pobyt w Szpitalu  4 - 8 godzin po operacji
Okres znacznej dysfunkcji  do 2 tygodni
Okres ograniczonej dysfunkcji  3 - 6 tygodni
Zdjęcie szwów - pierwsza wizyta  12 - 16 dni
Zmiana opatrunków co 3-4 dni 
Przeciwwskazania do zabiegu  nadwaga, infekcja, zaburzenia osi kolana

Najczęściej zadawane pytania o artroskopowe szycie łąkotki

Jakie są objawy uszkodzenia łąkotki? Czy uszkodzona łąkotka boli?

Typowym objawem w momencie ostrego uszkodzenia łąkotki z oderwaniem jej fragmentu jest wyczuwalne chrupnięcie lub słyszalny trzask w kolanie, silny ból oraz zablokowanie stawu (najczęściej w zgięciu). Próba poruszania kolanem nasila dolegliwości bólowe. Stanięcie na poszkodowanej nodze może być utrudnione lub niemożliwe. W lżejszych uszkodzeniach łąkotek objawy są mniej nasilone – ból może pojawiać się tylko podczas aktywności silnie obciążających kolano (bieganie, skoki), a uczucie przeskakiwania w kolanie może być przejściowe i pacjent sam jest w stanie je odblokować dzięki znanym sobie manipulacjom.

Ile czasu powinno się chodzić o kulach po zabiegu szycia łąkotki?

Odciążenie kolana ma za zadanie umożliwić zagojenie zszytej łąkotki. Czas chodu o kulach jest zależny od miejsca, rozległości oraz charakteru uszkodzenia łąkotki i wynosi przeważnie 6-8 tygodni. W ciągu tego okresu procent obciążania kolana masą ciała jest stopniowo zwiększany po konsultacji z ortopedą i pod warunkiem, że nie wyzwala to u pacjenta dolegliwości bólowych.

Jakie ćwiczenia powinno się wykonywać po zabiegu szycia łąkotki?

Ćwiczenia na kolano po szyciu łąkotki powinny być prowadzone pod nadzorem doświadczonego fizjoterapeuty, który zaplanuje proces terapii i nauczy ćwiczeń, które będą bezpieczne dla operowanej łąkotki (nie zaburzą procesu gojenia).Do zadań rehabilitacji po szyciu łąkotki należy: stopniowe przywrócenie bezbolesnego zakresu ruchu kolana, prawidłowa aktywacja mięśni odpowiedzialnych za stabilność stawu oraz poprawa siły i wytrzymałości mięśni kończyny dolnej. Ostatecznym celem ćwiczeń jest zapewnienie ochrony operowanej łąkotki przed nadmiernymi przeciążeniami dzięki uzyskaniu prawidłowej kontroli ruchów kolana zarówno w trakcie codziennych czynności jak i podczas aktywności sportowej.

Cena usługi: 9000-10000
+ Koszt implantu: 200 - 1000

Cena: 9000-10000 zł
+ Koszt implantu: 200 - 1000 zł

Kontakt

Dworska 1B, 30-314 Kraków
rejestracja@dworska.pl

Godziny otwarcia

Poniedziałek:
7:30 - 20:30
Wtorek:
7:30 - 20:30
Środa:
7:30 - 20:30
Czwartek:
7:30 - 20:30
Piątek:
7:30 - 20:30
Sobota:
7:30 - 14:00
Niedziela:
nieczynne
lokalizacja parkingu

Parking koło Nowej Ortopedii - wjazd od ulicy Bułhaka