Chrzęstniakowatość maziówkowa to choroba polegająca na nieprawidłowym tworzeniu się guzków chrzęstnych w błonie maziowej (wewnętrznej części torebki stawowej). Guzki te mogą ulegać stopniowemu zwapnieniu i kostnieniu, zwiększając swoje wymiary i twardość. Guzki pozostają związane z błoną maziową jako uszypułowane owalne guzy lub oddzielają się i gromadzą w jamie stawu, tworząc wolne ciała stawowe. Obecność wolnych ciał w stawie w warunkach jego zwiększonego obciążenia (sport, praca fizyczna) może predysponować do szybszego zużywania chrząstki stawowej i przyspieszenia progresu zmian zwyrodnieniowych. Dowiedz się, w jaki sposób diagnozuje się chrzęstniakowatość maziówkową, a także na czym polega operacyjne usunięcie ciał wolnych z chorego stawu. 

Osteoporoza to choroba kości polegająca na zmniejszeniu masy kostnej oraz zaburzeniu prawidłowej architektury tkanki kostnej. Osteoporoza stanowi główną przyczynę złamań u kobiet po menopauzie oraz u osób starszych. Złamania w przebiegu osteoporozy cechuje niska energia urazu, tzn. mogą one wystąpić w sytuacjach, które u zdrowego człowieka nie spowodują złamania kości, np. w wyniku lekkiego upadku, podparcia się ręką, a nawet w trakcie zmiany pozycji ciała. Złamania osteoporotyczne występują najczęściej w obrębie szyjki kości udowej, kręgosłupa oraz dalszej nasady kości przedramienia, ale mogą także dotyczyć każdej innej części szkieletu ciała.

Osteoporoza nazywana jest „cichą chorobą”, ponieważ jej wczesne stadia przebiegają bez specyficznych objawów dopóki nie dojdzie do pęknięć czy złamań kości. Stopniowo nasilające się bóle osteoporotyczne są często mylone ze zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa czy chorobą reumatoidalną. Wielu ludzi uważa, że osteoporoza jest naturalnym procesem wynikającym ze starzenia się organizmu. Warto zaznaczyć, że osteoporozie można w dużym stopniu zapobiec, a w przypadku jej wykrycia zahamować progres i zmniejszyć ryzyko wystąpienia złamań.

Do uszkodzeń więzadła w łokciu często dochodzi u zawodników trenujących dyscypliny rzutne. Dynamiczne ruchy podczas rzutu u zawodowych sportowców mogą generować siły koślawiące staw łokciowy nawet o wartości zbliżonej do wytrzymałości mechanicznej więzadła pobocznego przyśrodkowego / łokciowego (UCL, ulnar collateral ligament). Z tego względu najczęściej dochodzi do kontuzji sportowych tego więzadła i rozwinięcia niestabilności przyśrodkowej stawu łokciowego. 

Typowe dyscypliny sportowe, w których dochodzi do uszkodzenia więzadła UCL to:

• rzut oszczepem,
• sporty rakietowe - tenis ziemny,
• softball,
• piłka ręczna, 
• piłka nożna (bramkarze),
• zapasy,
• football amerykański.

Skręcenie łokcia może również wystąpić, gdy przedramię zostanie bardzo szybko przemieszczone do nienaturalnej pozycji np. w wyniku upadku lub szarpnięcia za rękę, m.in. podczas wypadku samochodowego. 

Objawy neuropatii nerwu międzykostnego tylnego (PIN, posterior interosseous nerve) często bywają mylone z zespołem łokcia tenisisty. Dolegliwości obejmują ból bocznej strony przedramienia nieco poniżej łokcia oraz trudności w prostowaniu palców ręki, pogłębiające się wraz ze stopniem uwięźnięcia nerwu międzykostnego tylnego.

Nieskuteczne, przedłużone leczenie łokcia tenisisty powinno skłonić ortopedę do pogłębienia diagnostyki celem wykluczenia neuropatii. W Nowej Ortopedii w Krakowie nasi ortopedzi we współpracy z radiologami i neurologami diagnozują oraz prowadzą leczenie zespołu nerwu międzykostnego tylnego. W razie niepowodzenia leczenia zachowawczego (odpoczynek, terapia manualna) nasi specjaliści przeprowadzają  operacyjne odbarczenie nerwu. 

Zapalenie kaletki łokciowej objawia się bólem i obrzękiem z tyłu łokcia na szczycie wyrostka łokciowego. Powierzchowne położenie i ograniczone unaczynienie kaletki sprawiają, że jest ona podatna na urazy i wtórne infekcje predysponujące do rozwoju stanu zapalnego, gromadzenia się wysięku i powiększenia kaletki. Dowiedz się więcej o przyczynach, diagnostyce i leczeniu zapalenia kaletki maziowej wyrostka łokciowego.